Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Akcja: Autostrada wodna na Wiśle. Z Wisły na Dniepr

Jacek Sieński
Jacek Sieński
W Mińsku zawarto polsko-białoruskie porozumienie o współpracy w dziedzinie transportu, w tym śródlądowego. Przewiduje ono udrożnienie szlaków międzynarodowej drogi wodnej E-40, obejmującej transportowe trasy wodne, łączące Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. Jeden z jej odcinków ma przebiegać Wisłą i Bugiem, z Warszawy do Brześcia. Porozumienie podpisali Anatol Siwak, minister transportu i komunikacji Białorusi, Marek Gróbarczyk, minister gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej, oraz Andrzej Adamczyk, minister infrastruktury i budownictwa.

Joanna Lis-Drużyńska z Biura Prasowego MGMiŻŚ poinformowała, że zgodnie z konwencją AGN, czyli Europejskim Porozumieniem w sprawie Głównych Śródlądowych Dróg Wodnych o Znaczeniu Międzynarodowym, szlak E-40 łączy Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. Prowadzi on Wisłą z Gdańska do Warszawy, a dalej - Narwią i Bugiem do Brześcia oraz przez Polesie do Dniepru. Należy jednak podkreślić, że mapa śródlądowych dróg wodnych, ujęta w konwencji AGN, ma charakter schematyczny. Stąd dla połączenia Warszawy z Brześciem przewidziano różne warianty. W 2015 roku Instytut Morski w Gdańsku, w ramach Programu Współpracy Przygranicznej UE Polska-Białoruś-Ukraina 2007-2013, opracował projekt „Odbudowa drogi wodnej E-40 na odcinku Dniepr-Wisła: od strategii do planowania”.

Akcja Wisła: Autostrada Wodna na Wiśle. Szansa na żeglugę towarową na Wiśle

W opracowywaniu projektu brali udział przedstawiciele administracji regionalnej z trzech krajów zainteresowanych rozbudową drogi wodnej E-40. Wybrano trzy warianty, najbardziej nadające się do zrealizowania i spełniające wymogi drogi o znaczeniu międzynarodowym.

Wariant I przebiegu trasy północnej drogi E-40 obejmuje zbiornik Dębe (Zalew Zegrzyński)-Dolinę Dolnego Bugu-Równinę Wołomińską- Wysoczyznę Siedlecką-Równinę Łukowską-zaklęsłość Łomaską-Równinę Kodeńską-Polesie Brzeskie-Bug (w okolicach Terespola)-ujście rzeki Muchawiec (mającej długość 207,8 km). Profil podłużny tego wariantu jest najmniej korzystny pod względem hydrotechnicznym. Wiele wzniesień i duża liczba stopni wodnych generuje dodatkowe koszty transportu. Do tego na tej drodze wodnej zlokalizowane są 2 stanowiska szczytowe (zbiorniki hydroelektrowni szczytowo-pompowych), co wymuszałoby budowę urządzeń do pompowania wody, aby zasilać stanowiska górne. W rezultacie wariant I były najdroższy, bo wymagający dodatkowych, kosztownych inwestycji związanych z rozbudową Kaskady Środkowej Wisły.

Trasa środkowa wiedzie od ujścia Wilgi do Wisły, Doliną Środkowej Wisły-Równiną Garwolińską-Wysoczyzną Żelechowską i ujściem rzeki Muchawiec. Wariant drugi jest możliwy do zrealizowania dopiero po skadyzowaniu części Środkowej Wisły. Choć przy takim przebiegu szlaku żeglownego wydłuży się jego odcinek o znaczeniu międzynarodowym, a port w Górze Kalwarii należałoby włączyć do drogi E-40.

W wariancie III, południowym, drogi zaproponowano, żeby biegła ona od ujścia Wieprza do Wisły, następnie zaś Doliną Środkowej Wisły-pradoliną Wieprza-Równiną Parczewską-zaklęsłością Łomaską-Równiną Kodeńską- Bugiem w okolicach Terespola i ujściem rzeki Muchawiec. Jest to najkrótszy wariant budowy kanału żeglownego odcinka drogi E-40.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dziennikbaltycki.pl Dziennik Bałtycki