Mówili, że muzyka jest nie dla mnie - wywiad z Patrycją Mizerską

Co chciałabyś robić w przyszłości?
Całą swoją karierę postawiłam na jedną kartę. Skupiam się wyłącznie na śpiewaniu. To jest to, co chcę robić. Mam mnóstwo pomysłów i projektów do zrealizowania w Trójmieście. Wymarzyłam sobie taki plan odkąd zaczęłam śpiewać, chociaż nie zawsze byłam pewna, że mi się uda.
Dlaczego?
Nigdy nie uważano mnie za umuzykalnioną osobę. Wręcz przeciwnie. Gdy byłam mała, śpiewałam w studiu tańca i piosenki "Fart" w Bielawie. Bardzo chciałam śpiewać, ale nie byłam w tym dobra. Nie miałam takiego talentu jak inne dzieci. Na występach nasza nauczycielka wskazywała mi, kiedy mam się przyłączyć do piosenki, bo bała się, że ją popsuję. Później też wiele razy uświadamiano mi, że muzyka nie jest dla mnie. Ale ja nie rezygnowałam, bo dzięki śpiewaniu świat nabiera innych kolorów. Gdy śpiewam, czuję się radośniejsza.
Czy to dlatego wybrałaś się na nasz casting?
To była dobra okazja, by się sprawdzić i coś sobie udowodnić. Zawsze brałam udział w konkursach organizowanych na Dolnym Śląsku, skąd pochodzę. Teraz studiuję musical na Akademii Muzycznej, więc miałam bardzo blisko na casting.
Mówisz, że nie miałaś talentu, a teraz studiujesz na Akademii Muzycznej. Jak to się stało?
Wzięłam się porządnie do pracy. Cały czas czułam, że zrealizuję swoje marzenia. Im bardziej zniechęcano mnie do śpiewu, tym więcej pracowałam nad swoim głosem. Jestem bardzo uparta i często robię wszystkim na przekór. Nawet rodzice nie patrzyli przychylnie na moje zainteresowania, ale ja się nie poddawałam. Teraz bardzo mnie wspierają. Nigdy by wcześniej nie powiedzieli że będę dobrze śpiewać. Nie wierzyli w mój talent, ale ja im pokazałam, że ciężką pracą można dojść do wszystkiego.