Profesor Gliński - kandydat idealny

Profesor Gliński, który jeszcze nawet nie jest kandydatem na kandydata, już mówi, że wcale mu na premiero- wskim stanowisku nie zależy! Panie profesorze kochany, niech pan nas nie trzyma w niepewności, bo liczymy, że to właśnie pan, razem z prezesem K. za plecami, powiedzie nas w świetlaną przyszłość. Niech pan się nie martwi przypadkami Marcinkiewicza czy Leppera, a zresztą, czy nie warto czasem poświęcić się dla ojczyzny ratowania?

Prezes wybrał pana, choć miał pod ręką dziesiątki, a nawet setki nadających się na to stanowisko: Macierewicza, Hofmana, Błaszczaka, Brudzińskiego… a wybrał właśnie pana, kandydata ze wszech miar idealnego. I niech pan się nie przejmuje, że Miller nazywa pana "jeleniem, który leży we wdzięcznej pozie na trawie i marzy", a Palikot - talibem z pisowskiej piątej kolumny. To zwykła zawiść. Widać, że jest pan politycznym profesjonalistą, bo z miejsca zaczął pan wysyłać sygnały do właściwych ludzi, a więc pochwalił Jarosława Gowina, który ma rozwalić PO i z częścią posłów poprzeć pana i prezesa K. Wprost trudno pojąć, że

Gowin tego nie rozumie! Na pytanie, czy rozwali i poprze, odpowiedział: dotychczas mieliście mnie za ajatollaha, teraz - za wariata. Ale może jeszcze sprawę przemyśli i się nawróci. Waldemar Pawlak już się obudził i chce z panem rozmawiać. O zdrowym jedzeniu. To pierwszy pański sukces. Tylko proszę pamiętać, by podczas tej konwersacji na stole stał talerz z polskimi jabłkami. W zdrowym ciele zdrowy duch! Duch narodu odnowił się już zresztą podczas słynnej manifestacji w stolicy. Przepełniła się miara zła i my patrioci mówimy nie! - wołał prezes. Polska nie tylko się przebudziła, ale i ruszyła. I to jak pięknie! "Nikt nikomu nie dał w mordę" - cieszył się Marcin Wolski. Wszystko zmierza w dobrą stronę. Mówi się, że prezes Kaczyński ma już kandydata na papieża i sekretarza generalnego ONZ. Rozgląda się teraz za kimś odpowiednim do Pałacu Buckingham.