Po gdańskiej starówce chodzę jak po swoim pokoju

1. Co napawa cię dumą, gdy myślisz o Trójmieście?
Krzywe chodniki w dzielnicy Gdańsk Orunia, zagrzybiałe rudery na tyłach Monciaka w Sopocie, walące się bieda domki w Gdyni Chyloni, w rejonie tzw. Meksyku. Te trzy miejsca to żywe pomniki naszej zaradności i piękna lekcja historii. Wyglądają tak, jakby wczoraj skończyła się wojna, a Wehrmacht pięć minut temu uciekł kajakami z Rozewia.

2. Jaką trójmiejską atrakcję polecasz znajomym z Polski?
Drogie lody na molu w Sopocie, dresiarzy w falowcach na Przymorzu, chamskich kontrolerów Renomy w SKM i bezpłatne masaże ciała po meczach Lechii.

3. Miejsce, z którym masz niezwykłe wspomnienie.
Plaża Gdańsk Stogi. Zawsze jako mały chłopiec gubiłem się tam rodzicom. Zamiast się relaksować, szukali mnie przez pół dnia. Lubiłem też kopać własne jeziorka w piasku. Gdy byłem nieco starszy, chodziłem tam na wagary. A kiedy byłem jeszcze większy, piłem tam wino z kumplami i całowałem się z dziewczynami w budce ratownika.

4. W której części Trójmiasta chciałbyś mieszkać?
Na ulicy Stolarskiej w Gdańsku. To bardzo miłe miejsce. Ciche i intymne. Rzadko kiedy pali się tam jakaś latarnia. Mojej matce skradziono tam kiedyś torebkę.

5. Gdybyś był prezydentem Trójmiasta, jaka byłaby twoja pierwsza decyzja?
Teraz poważnie. Decyzja dotyczyłaby poszerzenia wąskich dojazdów do obwodnicy, rozbudowy lotniska, obniżenia czynszów dla osób prowadzących kluby i galerie o charakterze artystycznym. Wprowadziłbym jeden tani bilet na wszystkie środki komunikacji. Walczyłbym, aby Trójmiasto było drugim Monaco i trzecim Las Vegas.
6. Jeśli jadasz obiady na mieście, to gdzie smakuje ci najbardziej?
Często jadam w knajpkach, takich jak Cafe Yesterday na Piwnej w Gdańsku i Riwiera Literacka na Mariackiej. To sympatyczne miejsca o charakterze klubowym, w których można dobrze zjeść. Zawsze dobrze mi się jadało w sopockim Spatifie, ale dawno już tam nie byłem. Polecam też Tawernę Hiszpańską na ulicy 3 Maja w Sopocie oraz restaurację Bursztynia w Pucku. Puck to nie Trójmiasto, ale z Gdyni jest tam rzut beretem.

7. Osoba, która kojarzy Ci się z Trójmiastem.
Z nieżyjących to astronom Jan Heweliusz, fizyk Daniel Gabriel Fahrenheit, lekarz wojsk napoleońskich, twórca uzdrowiska sopockiego Jean Georg Haffner, bohater i patriota pułkownik Stanisław Dąbek, oprawca Hans Frank, noblista Guenter Grass, cwaniak Nikodem Skotarczak, dzielny opozycjonista Darek Kobzdej i legendarna prezydent Franka Cegielska. A z żyjących to nikt długo nie przebije Lecha Wałęsy.

8. Gdyby Gdańsk, Gdynia i Sopot były utworami muzycznymi, to jakimi?
Gdańsk to poważne oratorium w stylu Pendereckiego na chór stoczniowy i solidną orkiestrę we frakach, Sopot to lekka przebojowa piosenka w klimacie hitów Drupiego czy Kombi, a Gdynia to żeglarskie, bujane szanty śpiewane od serca.

9. Co powinno być symbolem Trójmiasta?
Wąsy Wałęsy z resztkami gdyńskiego śledzia niesione przez sopocką mewę, z pierścieniem prałata Jankowskiego na nodze.

10. Gdańsk, Sopot czy Gdynia… i dlaczego?
Zdecydowanie Gdańsk. Z tym miastem jestem najbardziej związany. Po gdańskiej starówce chodzę jak po swoim pokoju. Wszystko jest mi tu znane i swojskie. Ale bliskie jest mi całe Trójmiasto, z Gdynią i Sopotem. Te miasta mają swój charakter i niepowtarzalny klimat. Kocham wschody słońca nad zatoką. Szkoda tylko że na plaży na Stogach nogą nie wykopie się już bursztynów, a co najwyżej plastikowy kubek lub zgaszonego peta.

Notowała Renata Moroz