Nie mówię, że niezasłużenie. Niemniej trudno oprzeć się wrażeniu, że gdyby nie owa śmierć pod gruzami zawalonej kamienicy, nikomu na myśl by nie przyszło, żeby odznaczać państwa Kmiecików. A tak, przy okazji wybuchu udało się ocieplić wizerunek o kilka punktów procentowych.
Co tam jednak Komorowski i jego zaduszkowy (a może jednak dziadowski?) PR. Ewa Stankiewicz, ta to dopiero dorzuciła do pieca, dopatrując się w śmierci państwa Kmiecików działań rosyjskiej agentury, która sfingowała wybuch gazu. Pardon, ona się niczego nie dopatruje, ona tylko stawia pytanie. Co z tego, że trochę sugerujące?
Jak uczeń tępy, to dobry nauczyciel, niczym Sokrates w Platońskich dialogach, potrafi podprowadzić pod właściwą odpowiedź. A dlaczego niby Rosjanie mieli dybać na życie, było nie było, prowincjonalnych żurnalistów (bądźmy szczerzy, w mediach wszystko, co nie warszawskie jest prowincjonalne)? Ano nie o nich samych chodziło, ale o ostrzeżenie innych, żeby Putinowi za bardzo nie podskakiwali.
Reakcję kolegów z branży, którzy sugerowali jej wizytę u psychiatry, pani Ewa porównała do wojskowej fali i zaapelowała o odwagę i niezależność w myśleniu.
A zatem dobrze, załóżmy, że hipoteza o ostrzeżeniu jest prawdziwa. By jednak poskutkowało, ci, do których jest adresowane, muszą je właściwie odczytać.
Tymczasem dziennikarska brać jak jeden mąż uznała, że to był zwykły wypadek. Co w takim razie powinni zrobić autorzy ostrzeżenia? Uzmysłowić im prawdziwe znaczenie tego zdarzenia, czyż nie tak? Kto to zrobił? I w czyim interesie?
Nie, nie, ja niczego, broń Boże, nie insynuuję. Ja tylko pytam, jak wszyscy dociekliwi dziennikarze, dla których Ewa Stankiewicz stanowi niedościgły wzór.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
