Choć na pewne odcinki – tam gdzie są seniorzy i błyskają flesze – rzucono mocne siły. Gdyńska Samorządność rozumie, że najcenniejszym aktywem pozostają seniorzy, którzy nadal prostolinijnie wierzą w opowieści z ratusza. Dlatego wiceprezydenta Łucyka łatwiej ostatnio zastać wśród nich niż wśród podwykonawców zablokowanych ulic. Gdy są w Gdyni ludzie, którzy nie rozumieją, po co w takim mieście jak Gdynia aż czwórka wiceprezydentów, odsyłam ich do relacji z ostatniego wręczenia medali za długoletnie pożycie – tam ostatnio było ich aż dwoje!
Przy okazji widać, że to co prezydent Szczurek umiał obsłużyć w pojedynkę, robić musi dwójka zastępców. Gdy się jeszcze weźmie pod uwagę, ile czasu zajmuje robienie selfie na festynach, pogawędki przed kamerą z autorami projektów z budżetu obywatelskiego, od razu człowiek rozumie, że wiceprezydent Łucyk po prostu nie ma szans i możliwości zajmować się takimi drobiazgami jak nadzór nad największymi inwestycjami. To nie ojciec Pio i nie ma daru bilokacji – a medale same się nie wręczą! Trzeba znać priorytety, a nie się czepiać. Słusznie prezydent Szczurek odrzucił wniosek Gdyńskiego Dialogu o dymisję wiceprezydenta – przecież on w pocie czoła swoich rąk dnie i noce dba o to, by szef był zadowolony, a ludzie? To nie ludzie, to – wilcy!
Tak, seniorzy są kluczowi. Senior stały jest w uczuciach i skoro pół wieku wytrwał z małżonkiem, przetrwał mroki komuny to i kolejne lata wytrwa pod rządami Samorządności i zagłosuje jak zawsze. A taki młody roszczeniowy mieszkaniec, który bywa poza Gdynią, obserwuje realia innych miast i widzi jak świat nam odjechał – może zagłosować inaczej niż pan prezydent Szczurek by życzył. Ludzie to niewdzięcznicy jednak są – zamiast docenić zasługi sprzed 20 lat i uznać, że tej ekipie się po prostu należy mimo jej rosnących dysfunkcji – mogą po prostu odesłać ją do muzeum. No właśnie – czy mogą? Czy wiatr odnowy dotrze i do naszego miasta? Czy osławiony wiatr od morza, aby nie osłabł i skazani jesteśmy na stęchłość i zaduch?
W swoich felietonach zdarzyło mi się już z zazdrością napisać o Kosakowie, Gdańsku czy nawet Wejherowie – pora tym razem westchnąć w stronę Sopotu. Tam Jacek Karnowski, gdy poczuł, że się jakoś zmęczył i utknął, odważył się to nazwać i sięgnąć po coś nowego – nie tylko zmienił fryzurę, ale i miejsce pracy. Trzymam kciuki, by się na Wiejskiej odnalazł i zdziałał dużo dobrego, a sopocką opowieść na nowo pisali jego następcy. Nie wiem co poczuł Wojciech Szczurek – najbardziej boję się, że nie czuje już nic, zamarł i skamieniał. I w tym skamienieniu znieruchomiał i trwa, trzymając kurczowo nasze obolałe miasto. I sam nie wyjdzie – pozostanie więc jedna opcja: trzeba otworzyć szeroko drzwi, wytężyć siły i – wynieść. To może na wiosnę w ramach wiosennego przebudzenia i na fali dobrej energii? Odsapniemy nieco po wyborczych potyczkach i na wiosnę zrobimy to jeszcze raz – tym razem dla Gdyni i naszych dzieciaków.
ZYGMUNT ZMUDA TRZEBIATOWSKI
*A ponadto uważam, że Polanka Redłowska nie powinna być sprzedana, Norman Davies powinien być Honorowym Obywatelem Gdyni, a po nocy zawsze przychodzi dzień.
Gazeta Lubuska. Winiarze liczą straty po przymrozkach.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
