Młoda dziewczyna i może. Patrycja z przynętą na grubą rybę

Też chciałabym złowić chociaż raz dorodnego szczupaka. Od czego powinnam zacząć?

Przede wszystkim od skompletowania odpowiedniego sprzętu przeznaczonego do danej metody łowienia tych drapieżników. Warto prześledzić internet i poszukać informacji. Można się naprawdę wiele nauczyć od innych wędkarzy, którzy z chęcią dzielą się swoją wiedzą zdobytą nad wodą, na przykład na platformie YouTube. Albo najprościej pojechać na pierwszy wypad z jakimś wędkarzem, który ma już na swoim koncie szczupaki.

Skąd wziął się u ciebie taki bakcyl?

Moja przygoda z wędkarstwem zaczęła się siedem lat temu dzięki mojemu mężowi. Zabrał mnie ze sobą nad jezioro i pozwolił złowić pierwszą rybę w moim życiu. Był to nieduży jaź. Wędkowaliśmy nad jeziorem Jeleń koło Bytowa. Pamiętam, że tego dnia pogoda dopisywała, było słonecznie i bezwietrznie. Wieczorem siedzieliśmy przy ognisku, smażyliśmy kiełbaski i oglądaliśmy spadające gwiazdy. Dla mnie to w zupełności wystarczyło, żeby załapać bakcyla.

Miłość do wędki od pierwszego wejrzenia?

Oczywiście i to do tego stopnia, że nie wyobrażam sobie życia bez wędkowania.

Wędkarza wyobrażam sobie tak: stoi nad brzegiem jeziora wpatrzony w spławik... Poruszy się czy nie. Trwa to czasem godziny. Nie nudzi ci się? Są w tym jakieś emocje?

Przede wszystkim zależy od tego, jaką rybę chcemy złowić. Łowiąc karpie, wyrzucam wędki i umieszczam je na specjalnych sygnalizatorach, które, gdy ryba bierze, wydają dźwięk stawiający mnie na nogi o każdej porze, czasami nawet w środku nocy. Wtedy rozbijam namiot i mogę się relaksować, na przykład gotując coś w kociołku na ognisku. Takie wypady trwają czasami nawet tydzień i nie ma mowy o nudzie. Dużo czasu spędzam też, łowiąc na spinning. To zdecydowanie aktywniejsza metoda połowu od karpiowania. Setki, a czasami nawet tysiące oddanych rzutów i częsta zmiana miejscówki dają nieźle w kość. Od jakiegoś czasu próbuję też złowić swoją pierwszą w życiu troć w morzu z plaży. Na razie bez sukcesów, ale nawet wysokie i zwalające z nóg fale, przez które zaliczyłam już kilka wlewek do woderów, nie zniechęciły mnie do osiągnięcia celu. Jeżeli chodzi o emocje, to zdecydowanie mi towarzyszą za każdym razem od momentu brania aż do czasu, gdy ryba znajduje się w podbieraku. Wtedy jest ogromna radość i sesja zdjęciowa, po której ryba odzyskuje wolność. Łowię też innymi metodami, ale za dużo tego, by je wszystkie opisać.

Wędkarstwo to męski świat. Bierzesz udział w zawodach na równi z mężczyznami. Pewnie i wygrywasz. Jak inni wędkarze cię odbierają?

Myślę, że męski świat przyjął mnie bardzo pozytywnie (śmiech). Oczywiście spotykam się z hejtem, ale to głównie w internecie, bo jakże to, dziewczyna może łowić takie ryby! Na szczęście w żaden sposób się tym nie przejmuję, wręcz przeciwnie, nakręca mnie to jeszcze bardziej do łowienia coraz większych okazów. Lubię brać udział w zawodach wędkarskich i rywalizować z innymi, lepszymi ode mnie wędkarzami. Można się na takich imprezach wiele nauczyć.

Czy pitrasisz złowione ryby?

Należę do grona wędkarzy, którzy wypuszczają wszystkie złowione ryby z powrotem do wody. Nie ma mowy, żeby jakaś wylądowała na patelni!

Ale chwila, przecież pracujesz w restauracji jako kucharka, a w menu są ryby. Trzeba je przygotować...

Smażę je, ale z bardzo ciężkim sercem.

Dlaczego wciąż widok kobiety z wędką dziwi?

(śmiech) Myślę, że to dobre pytanie do męskiego grona wędkarzy. Może dlatego, że kiedyś to głównie panowie łowili. Na szczęście to się zmienia i już można zauważyć, że coraz więcej kobiet jeździ na ryby. Mam nadzieję, że ta liczba będzie rosła.

Co jest ważniejsze: ryba czy łowienie?

Przede wszystkim sam czas spędzony nad wodą w pięknych okolicznościach przyrody i obcowanie z naturą. Jest to świetna metoda wypoczynku i oderwanie się od obowiązków życia codziennego. Ryba jest wisienką na torcie.

Ostatnio gdzieś w markecie przed oczyma przeleciały mi wędki i ubrania przeznaczone dla pań wędkarek. Różowe wędki... Masz takie?

Oczywiście, są takie. Sama mam dwie, które dostałam w prezencie od męża. Towarzyszą mi zawsze, kiedy łowię karpie i jesiotry.

Pochwal się największymi okazami.

Wędkuję głównie na wodach Polskiego Związku Wędkarskiego. Mój największy karp i amur ważyły po 15,5 kilograma. Czasami odwiedzam też komercyjne łowiska, na których łatwiej o złowienie. Tam udało mi się wyciągnąć karpia ważącego 22,5 kilograma. Na szczupaki jeżdżę nad jezioro w Żukówku. Tam złowiłam swój największy okaz. Szczupak, którego udało mi się wyciągnąć z wody, mierzył 110 centymetrów, tydzień później złowiłam kolejnego - mierzącego 104 centymetry, był to mój najlepszy szczupakowy sezon w życiu.

Jakie masz marzenie? To wędkarskie oczywiście.

Spróbować swoich sił z ogromnymi sumami na rzece Ebro w Hiszpanii.