Wieloryb na China 6

Pamiętnego dla mnie, bo miesiąc wcześniej urodziłem się w Szpitalu Morskim w Gdyni. Z tamtym wielorybem, który był po prostu okolicznościową dekoracją ustawioną przed wejściem na molo, mam zdjęcie. Ja w wózku. On w tle. A przypomniał mi się, gdy zacząłem przeglądać zdjęcia Kosycarzów - te niezwykłe zwykłe z Sopotu (z najnowszego albumu, z serii, która mam nadzieję w podobny sposób wspomni także Gdynię).

I przypomniało mi się to moje sopockie dzieciństwo. Zatrzymane w czerni i bieli, dość szare i we wspomnieniach zgrzebne - mimo to kuszące sentymentalnie. Znalazłem w tym albumie i moją ulicę. Ulicę Chopina, gdzie pod numerem 6 stał mój dom, zburzony kilkanaście lat temu. "China 6" - tak jako kilkulatek powiedziałem przygodnie spotkanym paniom, gdy zapatrzony na jakiś kolorowy balonik zgubiłem się w Sopocie.

I ponieważ "China" z "Chopina" dorośli skojarzyli, to mnie szczęśliwie do domu przyprowadzono. Przeglądam, wspominam i patrzę na gdyńskie dzieciństwo moich dzieci. W lepszych czasach, na najlepszym pod słońcem (i teraz dwukrotnie większym) plażowym placu zabaw, który chyba nawet na zdjęciach czarno-białych zdradziłby się wielością kolorów. I już czekam, aż przy naszej ulubionej knajpce powstanie kolejny - wbrew histerii miłośników zardzewiałej wodnej zjeżdżalni. Ona niech będzie co najwyżej foto-wspomnieniem. Siermiężnym, jak tamten wieloryb.