Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Ziemi Kiszewskiej świętuje 20-lecie! Od początków istnienia jego celem była aktywizacja mieszkańców ZDJĘCIA

Stowarzyszenie świętuje jubileusz 20-lecia. To dobry czas na podsumowanie. Co udało się osiągnąć w tym czasie, jakie cele zostały zrealizowane?

Rzeczywiście, to dobry moment na podsumowanie, chociaż jako zarząd patrzymy głównie w przyszłość. Niemniej jednak, warto spojrzeć wstecz. Głównym celem, który towarzyszył naszym pomysłodawcom, było aktywizowanie lokalnej społeczności. Udało nam się zorganizować wiele cyklicznych akcji i wydarzeń, które wpłynęły pozytywnie na nasze cele statutowe. Wciąż organizujemy nasze flagowe imprezy, takie jak mikołajkowa impreza dla dzieci niepełnosprawnych, która jest wyjątkowym wydarzeniem, dzieci czekają i chętnie biorą udział w zabawach i konkursach. Ponadto, od lat organizujemy cykliczne wyjazdy na basen i do kina oraz wycieczki krajowe i zagraniczne. Organizujemy również wyjazdy do teatru muzycznego i inne wydarzenia kulturalne. Jednym z naszych corocznych spotkań jest pożegnanie lata, które odbywa się około 8 września w święto MB Siewnej. W tym czasie odprawiana była msza polowa w Konarzynach nad jeziorem Drzęczno, a następnie biesiada przy ognisku, w której brali udział: członkowie Stowarzyszenia, harcerze oraz mieszkańcy i turyści, którzy specjalnie do nas na tę okazję przyjeżdżali. Obecnie spotkania mają nieco inny format, ale wciąż podtrzymujemy tę piękną tradycję.

Od czego zaczęliście swoją działalność?

Pierwszym zadaniem, które Stowarzyszenie podjęło pod kierownictwem śp. Wojtka Osowskiego, było zorganizowanie i opracowanie projektu „Rowerowej wędrówki po kiszewskiej ziemi” (Kołowa Wanoga). Dzięki wsparciu finansowemu Amerykańskiej Fundacji Wolności opracowaliśmy tematyczne trasy rowerowe na terenie naszej małej ojczyzny, takie jak szlaki zabytków, szlaki jezior oraz trasy po obrzeżach gminy. Pozyskaliśmy również sprzęt rowerowy, co umożliwiło nam organizację licznych rajdów rowerowych i pieszych, które kończyły się poczęstunkiem w formie grilla. Za swoje działania Stowarzyszenie zostało nagrodzone Medalem Matki Teresy z Kalkuty oraz Bursztynowym Mieczykiem Marszałka Województwa Pomorskiego.

Co jest największym wyzwaniem w prowadzeniu stowarzyszenia?

Stowarzyszenia działają jako organizacje pozarządowe, a zarząd jest wybierany spośród członków organizacji. Wszyscy pracujemy na zasadzie wolontariatu, jednak obowiązki zawodowe i rodzinne ograniczają nasz czas pracy w Stowarzyszeniu. Tylko dzięki podziałowi ról i obowiązków udaje nam się sprostać tym wyzwaniom.W naszym Stowarzyszeniu, tak jak w każdej innej organizacji, największym wyzwaniem są prace administracyjne. Ponadto, mamy również niewiele młodych liderów wśród naszych członków. Oczywistą rzeczą jest też pozyskanie środków pieniężnych z różnych źródeł, pisanie wniosków i skrupulatne ich realizowanie.

Z jakimi trudnościami musieliście się zmierzyć?
Największym wyzwaniem, które dotknęło naszą organizację, było przekonanie osób do zaangażowania się w zarząd, co wiąże się z regularnymi obowiązkami i odpowiedzialnością, za które niestety nie otrzymuje się wynagrodzenia. Mimo to, zawsze znajdował się wśród nas ktoś, kogo nazywamy „motorem”, kto patrzył nie tylko wstecz.

Jakie są plany na przyszłość?
Czas pokaże, ale mamy mnóstwo pomysłów. Obecnie Stowarzyszenie jest bardzo liczne, liczy około 160 członków. Na początku naszej działalności tworzyliśmy grupy tematyczne, takie jak grupa historyczna, muzyczna, turystyczna czy harcerska. Obecnie planujemy powrócić do tego pomysłu i pozyskać młodych liderów.

Czy młodzi chcą się angażować w taką działalność?

Nie jest to łatwe zadanie, ale lubimy wyzwania, które stanowią naszą drugą naturę.Planujemy wspólnie z Urzędem Gminy, Gminnym Ośrodkiem Kultury, Sportu i Turystyki i Lokalną Organizacją Turystyczną odświeżyć wytyczone przez nas trasy rowerowe.

Proszę powiedzieć, czy łatwiej prowadziło się stowarzyszenie dawniej, czy obecnie, kiedy organizowanych jest sporo różnego rodzaju akcji?

Czasy się zmieniają, ludzie mają więcej działań na różnych płaszczyznach życia, dużo więcej ofert spędzania wolnego czasu w atrakcyjnych miejscach, możliwości uczestniczenia w różnorodnych zajęciach i w związku z tym nie znajdują czasu na pracę w ramach wolontariatu. Inne wyzwania były kiedyś (20 lat temu), a inne dzisiaj. Nie potrafię powiedzieć czy łatwiej prowadziło się stowarzyszenie dawniej, czy obecnie. Syndromem naszych czasów jest brak czasu. Obecnie na terenie naszej gminy zarejestrowanych jest 15 organizacji, oferta jest więc bogata. Różnych akcji jest sporo. Ludzie żyją coraz intensywniej i szybciej, mimo to nasze stowarzyszenie w ostatnich 3 latach mocno się rozrosło, więc widać, że jesteśmy postrzegani pozytywnie. Nasze działania opieramy na ścisłej współpracy z Gminą Stara Kiszewa, Starostwem Powiatu Kościerskiego, miejscowym OPS-em, kościerskim PCPR, parafiami i sponsorami. Widzimy duże potrzeby w organizacji wolontariatu na rzecz osób nie tylko niepełnosprawnych, ale i starszych samotnych , których mamy wokół siebie coraz więcej.

Kto przewodził stowarzyszeniu?
Kolejnymi prezesami byli: Wojtek Osowski, Ania Kreft, Henryk Ossowski, Małgorzata Sabisz i obecnie Alicja Wacholc.