20 lat minęło - jubileuszowy koncert chóru Non Serio

- Miał to być tylko jeden koncert, dlatego poważniejszej nazwy nie chciałam wybierać - mówi dyrygentka Non Serio Beata Borowicz. - Poprosiłam grupę zaprzyjaźnionych znajomych, by zaśpiewali tylko podczas mojego koncertu dyplomowego, a przetrwało to dwadzieścia lat.
Wówczas chór liczył 16 młodych osób i składał się z przyjaciół dyrygentki. Dziś liczy 25 członków, z czego około 1/3 stanowią studenci. Najmłodsi z nich dopiero zaczynają studia, zaś najstarsi są grubo po pięćdziesiątce. Jednak, jak twierdzą chórzyści, przez te dwie dekady jedno nie uległo zmianie - stanowią grupę przyjaciół, która ze sobą świetnie się czuje i bawi.

- Śpiewam w chórze, bo lubię spotykać ludzi, których cechuje specyficzne poczucie humoru i duży dystans. Potrafimy się z siebie śmiać. Nikt się nie obraża. Nie ma tematów, których nie można poruszać. Zdarza się, że ktoś przychodzi na próbę, żeby po prostu się wyżalić. Mamy na swoim koncie nawet kilka zalegalizowanych związków małżeńskich, które powstały wśród członków chóru - opowiada z uśmiechem studentka Politechniki Gdańskiej Katarzyna Alesionek, należąca do chóru od pięciu lat.

- Nie wiem, co dokładnie jest motorem naszej pracy, ale bliskie relacje towarzyskie na pewno ją napędzają - wyznaje kompozytor Marcin Borowicz, który z chórem zaczął śpiewać 11 lat temu, a od kilku lat dla niego komponuje i aranżuje.

Członkowie chóru nadają na tych samych falach, mimo różnicy wieku. Jak mówi Tadeusz Kielbiński, nieważne kto ile ma lat, ale jak śpiewa. Zaś Beata Borowicz dodaje: - Starsi czerpią od młodych energię i świeżość, a młodzi od starszych doświadczenie.

Chórzyści przyznają, że nazwa Non Serio nadal do nich pasuje, ponieważ próby często przeradzają się we wspólną zabawę.

- Nasza dyrygentka stara się, żeby było na serio, bo przecież jakiś materiał trzeba na próbach przerobić, ale czasem jest tak zabawnie, że to się nie udaje - wyznaje Katarzyna Alesionek.
Dyrygentka za to podkreśla: - Bywa zabawnie, ale każdy ma poczucie odpowiedzialności za to, co robimy, i gdy zbliża się jakiś koncert, wszyscy się mobilizują i próby traktują bardzo serio.
Członkowie zespołu Non Serio twierdzą też, że próby pozwalają choć chwilowo oderwać się od codziennych obowiązków, a poza tym dają możliwość samodoskonalenia.

- Kiedy się zostaje z samym sobą, różne sprawy same układają się w głowie. Musisz sobie narzucić pewien rygor, by się rozwijać. Tak jak niektórzy chodzą na siłownię, by nad sobą pracować, tak ja chodzę na chór - ze śmiechem wyznaje sopranistka Katarzyna.

Wyjątkowość chóru wynika także z różnorodności repertuaru, jaki prezentują.
- Śpiewamy wszystko. Staramy się łączyć i mieszać różne gatunki - muzykę gospel, rozrywkową, klasyczną, cerkiewną, filmową czy dawną - opowiada Beata Borowicz.

Chór do współpracy zaprasza także muzyków. Część z nich, m.in. akordeonista Cezary Paciorek, wibrafonista jazzowy Jan Freicher i kompozytor Maciej Borowicz oraz zespół instrumentów smyczkowych wystąpią podczas jubileuszowego koncertu, który odbędzie się w najbliższy czwartek, 3 marca 2011 o godz. 19 w Auli B-4 Wydziału Zarządzania w Sopocie przy ul. Armii Krajowej 101.
W ciągu niespełna dwóch godzin słuchacze będą mogli usłyszeć prawdziwą mieszankę gatunków muzycznych.

- Damy próbki wszystkich gatunków. To będzie przekrojowy program, składający się z fragmentów najważniejszych naszych koncertów z okresu dwudziestu lat naszego istnienia - zachęca dyrygentka.
- Sięgniemy od muzyki rozrywkowej po kantatę Bacha. Na pewno Beata przygotuje też krótkie wprowadzenie. Może uda nam się pokazać też archiwalne zdjęcia i zaprezentować fragmenty naszej działalności - dodaje studentka PG.

Więcej informacji o jubileuszowym koncercie oraz o samym chórze można znaleźć na stronie www.nonserio.pl.