Zawsze pełen dobrej energii. Pamięci Jana Pluty, perkusisty Kombi

"Dziś mam dla was bardzo smutną wiadomość... Po długiej i ciężkiej chorobie odszedł od nas Janek Pluta, długoletni perkusista Kombi, Kombii, Przyjaciel i Dobry Człowiek. Zostanie w naszej pamięci jako pogodny, wesoły Kolega... Od dziś Jasiu gra już w Podniebnej Orkiestrze... Jasiu, odpoczywaj w Pokoju..." - napisał w środę, 6 lutego, na swoim profilu na Facebooku gitarzysta Kombii Grzegorz Skawiński. Związany z Trójmiastem perkusista miał 59 lat.

Drogi Skawińskiego i Pluty skrzyżowały się w połowie lat 70., kiedy gitarzysta, wraz ze swoim licealnym kolegą, basistą Waldemarem Tkaczykiem, przeniósł się z rodzinnej Mławy do Trójmiasta. Już we trójkę założyli rockowy zespół Horoskop, w którym grali głównie covery klasyków rocka, m.in. Deep Purple i Jimiego Hendriksa. Na jednym z koncertów grupy pojawił się klawiszowiec Sławomir Łosowski - lider eksperymentalno-jazzowych Akcentów. Wkrótce cała czwórka postanowiła grać razem. Zebrali się w domu Łosowskiego. Każdy wypisał swoje propozycje na nazwę nowego zespołu. Z największą aprobatą spotkała się ta wymyślona przez Jana Plutę - Kombi.

Pluta zagrał na dwóch pierwszych płytach grupy: "Kombi" (1980), na której zamieścił swój instrumentalny utwór "Czy już koniec?", i "Królowie życia" (1981). Potem, z powodów rodzinnych, wyemigrował wraz z żoną i dzieckiem do Niemiec, gdzie spędził kilkanaście lat. - Przed wyjazdem skontaktował nas jednak z Jurkiem Piotrkowskim, który dołączył do Kombi - mówi Skawiński.

Perkusista grał też w zespołach Pięciu, Sekwens i Bumerang, prowadzonym przez Franciszka Walickiego, "ojca polskiego rock'n'rolla". - To był ktoś więcej niż menedżer. Inspirował, potrafił wskazać muzyczny kierunek. Nigdy nie zapomnę, jak na nasz pierwszy występ załatwił nam nieosiągalne wtedy białe marynarki. Miał wizję całości: wiedział nie tylko, jak mamy grać, ale też jak wyglądać - wspominał Pluta podczas jednego z benefisów Walickiego.

- To był epizod - opowiada dziś nestor polskiego big-beatu. - Byłem wtedy zafascynowany country i taki kierunek nadaliśmy Bumerangowi. Ale próby odbywały się w Warszawie i zespół wymknął mi się z ręki. Mimo że było tam kilku zdolnych muzyków, skończyło się więc na plakacie i kilku próbach - podsumowuje.

Za granicą Pluta działał m.in. jako jazzowy muzyk sesyjny. W 2003 roku rozpadła się rockowa grupa O.N.A., w której Skawiński i Tkaczyk grali z Agnieszką Chylińską. Zapadła wtedy decyzja o reaktywacji Kombi - tyle że pod nazwą Kombii, już bez Łosowskiego. - Zwróciliśmy się do Janka, którego traktowaliśmy jako członka oryginalnego składu - mówi Skawiński.

I tak drogi trzech kolegów skrzyżowały się jeszcze raz. Pluta wrócił do Trójmiasta. Odnowione Kombii niespodziewanie okazało się wielkim sukcesem komercyjnym. Na bestsellerowych płytach "C.D." (2004) i "Ślad" (2007) znalazły się też kompozycje Pluty. W 2009 roku perkusista rozstał się jednak z zespołem; wydał solowy album "Two Different Ways". - Janek zaczął niedomagać na zdrowiu, fizycznie nie był już w stanie z nami grać - tłumaczy Skawiński.

Gitarzysta chce pamiętać jednak przede wszystkim najlepsze chwile wspólnego grania. - To był energetyczny, witalny człowiek, z "rozwianą" głową. Jako muzyk - bardzo kreatywny, grał spontanicznie. Lubił być na czasie, śledził nowinki technologiczne. Zawsze pełen dobrej energii, uśmiechnięty - dusza kapeli. Taki miał styl bycia i osobowość: radosną, pozytywną, powiedziałbym nawet: hedonistyczną. Kochał życie.

Mimo to stan zdrowia muzyka był tak poważny (chorował od trzech lat), że koledzy spodziewali się jego odejścia. Skawiński: - Ostatni raz rozmawiałem z nim telefonicznie jeszcze w tym tygodniu. Wybudził się ze śpiączki, był słaby, ledwo mówił. Mimo to podtrzymywałem go na duchu. Powiedzieliśmy sobie tych parę najważniejszych słów. Podświadomie czułem, że to nasza ostatnia rozmowa.