Ucieczka staje się wołaniem: zauważcie mnie!

Dlaczego nastolatki uciekają z domu?
Zazwyczaj, gdy nastolatek czuje złość do rodziców i sądzi, że jego potrzeby są lekceważone, a w dodatku czuje się osamotniony wówczas pojawia się myśl o ucieczce.

Skąd bierze się w takim razie ta złość na rodziców?
Najczęściej te emocje pojawiają się, bo rodzice nie pozwalają dziecku na usamodzielnienie się, na własne zdanie i jakiejkolwiek przejawy indywidualności - wszystko musi być po ich myśli. Złość często przybiera na sile, gdy rodzice są zbyt rygorystyczni, nie respektują potrzeb dziecka, nie liczą się z jego zdaniem, odmawiają prawa do dyskusji. Nastolatek w takiej rodzinie czuje się zniewolony, a ma ochotę poczuć się niezależny i uważa, że tylko ucieczka może mu tę wolność dać.
Zdarza się też, że dzieci uciekają przed problemami, które przerosłyby niejednego dorosłego człowieka. Uciekają od biedy, molestowania psychicznego, seksualnego, od przemocy, od ciągłych kłótni rodziców.

Czy ucieczki nastolatków dotyczą tylko rodzin z problemami, z tzw. domów patologicznych?
Zdecydowanie nie. Często tzw. dobrzyi rodzice są zdziwieni, że dziecko uciekło. Twierdzą, że miało to czego chciało. Jednak po rozmowie z dzieckiem okazuje się coś innego, że czuło się niekochane, nieakceptowane, odrzucone. Sądzi, że rodzice kupowali jego miłość prezentami i pieniędzmi. Nastolatek potrzebuje zainteresowania rodziców, a gdy tego brakuje, ucieczka staje się wołaniem: zauważcie mnie! Bywa, że młodzi ludzie tak dobrze czują się na wakacyjnym wyjeździe, że nie chce im się wracać do domu. I niekoniecznie dlatego, że w tym domu dzieje się coś złego, zagrażającego. Po prostu przygody wakacyjne i emocje z nich płynące są tak ekscytujące, że szkoda, aby się skończyły.

Co można zrobić, aby zapobiec ucieczce z domu?
Przede wszytskim trzeba rozmawiać z dziećmi, nawet jeśli nam pewne tematy wydają się dziecinne i nieistotne. W takich sytuacjach przydaje się też umiejętność słuchania nastolatka i w wielu przypadkach powstrzymywanie się od krytyki.
Trzeba mu pozwolić opowiedzieć o tym, co wydarzyło się w szkole, na podwórku, na koncercie. Spokojnie wyraź swoje stanowisko.