Polski patriota zamordowany przez okupantów

Chrystian Ignacy Jereczek przyszedł na świat w 1872 roku w Kościerzynie. Był pierwszym synem Jakuba i albertyny Jereczków. Jego ojciec całe życie zawodowe związał z pocztą. Chrystian Ignacy Jereczek wychowywał się w rodzinnym domu zlokalizowanym przy ulicy Kaplicznej. Do 14 roku życia był uczniem niemieckiej Szkoły Ludowej. Jako 14-latek rozpoczął naukę w zawodzie cieśli, a pod koniec XIX wieku zdobył tytuł mistrza ciesielskiego. Był znanym budowniczym w lokalnym środowisku. Po ślubie z Marią Necel zamieszkał wraz z żoną przy ulicy Świętojańskiej. Wkrótce na świat zaczęły przychodzić ich dzieci, spośród których kilka zmarło. Praca zawodowa pozwoliła Chrystianowi Ignacemu Jereczkowi pozwoliła na wybudowanie własnego domu, a także na uruchomienie dużego warsztatu stolarskiego.

Na brak pracy nie mógł narzekać, czego dowodem jest zlecenie na wybudowanie obiektu tzw. Bazaru znajdującego się przy obecnej ulicy 8-go Marca. Niestety to przedsięwzięcie miało dość przykre skutki dla kościerskiego budowniczego. Ze względu na fakt, że obiekt służył głównie polskiemu społeczeństwu, władze niemieckie ukarały go zakazem budowanie obiektów państwowych. Zakaz obejmował okres 2 lat. Na rok przed wybuchem I wojny światowej Ch. I. Jereczek wygrał przetarg na budowę szkoły w pobliskim Lipuszu. Rok później uczestniczył w rozbiórce kościoła Św. Trójcy, a także podjął się budowy konstrukcji dachowej nowej świątyni.

Jego dotychczasowe życie radykalnie uległo zmianie po wybuchu wojny. Został wcielony do wojska, jednak później służbę wojskową zmieniono mu na pracę w fabryce maszyn w Berlinie. Od tego momentu swoje obowiązku dzielił na pracę w berlińskiej fabryce oraz przy budowie kościoła w Kościerzynie. Schyłek 1918 roku to okres, w czasie którego kościerzynianin zaprezentował swoją działalność patriotyczną. W listopadzie tego roku został wybrany szefem Rady Robotniczo-Żołnierskiej, której celem było przywrócenie polskiej administracji na tych terenach. Z inicjatywy członków rady z miasta usunięto dotychczasowego burmistrza Rumstiego, który został zastąpiony przez Polaka - Klemensa Lniskiego. Po opuszczeniu Kościerzyny przez ostatnie niemieckie wojska w 1920 roku z inicjatywy CH. I. Jereczka przystąpiono do budowy specjalnej trybuny, która stanęła w miejscu dębu posadzonego ku czci pruskiego króla.

W wolnej Polsce Jereczek dał się znać jako gorliwy działacz różnych organizacji i stowarzyszeń. Działał m.in. w Ochotniczej Straży Pożarnej, Kościerskim Strzeleckim Bractwie Kurkowym. Warto wspomnieć, że został pierwszym królem kurkowym po odzyskaniu niepodległości. Jego działalność gospodarcza szybko się rozwijała. Było tak do 1929, kiedy to w jego zakładzie wybuchł pożar. Po tej tragedii zburzył warsztat, a w jego miejsce wybudował dom jednopiętrowy. Utrzymywał się z czynszów otrzymywanych za wynajem mieszkań w kamienicy przy ul. Dworcowej oraz z ogrodu warzywno-owocowego.

Kiedy wybuchła II wojna światowa, okupanci przypomnieli sobie o patriotycznej działalności CH. I Jereczka. Już w październiku został aresztowany, a następnie przewieziony do Skarszew. 15 października wraz z innymi mieszkańcami tego miasta został zamordowany w lesie, na cmentarzu żydowskim nieopodal Skarszew.