Niedoceniany skarb z babcinego ogrodu wraca do łask. Sprawdź, jak uprawiać agrest na działce i kiedy przycinać krzewy

Agrest jest bogaty w witaminę C, B6, A, wspomaga nasz wzrok, układ trawienny, koi nerwy. Przy tym jest łatwy w uprawie. Biały albo czerwony, krzew albo na pniu – agrest rośnie na działkach ROD, w ogrodach na wsi i mieście. Coraz częściej na naszych zielonych terenach pojawiają się nowe nasadzenia. Dziś pojedyncza sadzonka kosztuje w sklepie ogrodniczym kilkanaście złotych. Może warto zainwestować?

Agrest najlepiej rośnie na żyznych glebach gliniastych oraz piaszczystogliniastych, przy tym przewiewnych. Najlepiej sprawdzi się gleba lekko kwaśna o wartości pH od 6,2 do 6,7. Odmiany, które znajdziemy w sprzedaży to przede wszystkim:

• biały Triumf,
• czerwony Triumf,
• Hinnonmaki Rot,
• Hinsel,
• Invicta,
• Macurines,
• Rodnik.

To roślina, która bardzo wcześnie wiosną rozpoczyna wegetację, dlatego agrest najlepiej sadzić jesienią, radzą eksperci Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Metodyce integrowanej produkcji roślin.

„Wówczas gleba jest wilgotna, co sprzyja ukorzenianiu się roślin przed zimą. Podczas sadzenia wiosennego można także uszkodzić mocno nabrzmiałe pąki kwiatowe”.

Odstępy między roślinami powinny wynosić około 1,5-2 metry, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń dla rozwoju krzewów.

Chwasty i ściółkowanie. Pamiętaj o usuwaniu chwastów. Agrest jest szczególnie wrażliwy na konkurencję chwastów od kwietnia do sierpnia, czyli od początku wegetacji do zakończenia wzrostu pędów.

Wzrost chwatów ograniczy ściółkowanie. Do redukcji zachwaszczenia na dużych plantacjach służą ściółki syntetyczne, jednak w przydomowych ogrodach zdecydowanie bardziej bardzo sięgnąć po ściółki pochodzenia naturalnego, jak np.:

• słoma zbożowa i rzepakowa,
• trociny,
• zrębki roślinne,
• kora drzewna,
• obornik,
• kompost.

Jeśli chcesz zbierać duży i dobrej jakości plon, musisz przycinać krzewy oraz agrest na pniu.

PIORIN przestrzega, że niewłaściwa agrotechnika polegająca na zbyt gęstym sadzeniu roślin, za słabym ich cięciu i przenawożeniu azotem prowadzi do zagęszczenia plantacji i sprzyja rozwojowi najgroźniejszych chorób, jak szara pleśń i amerykański mączniak agrestu.

Jeśli agrest został posadzony jesienią, przycinanie przeprowadzamy w okresie przedwiośnia, zanim ruszy wegetacja (luty, marzec), natomiast w przypadku sadzenia wiosennego, zaraz po przesadzeniu. Specjaliści instruują, by przyciąć krzewy bardzo krótko nad 1-2 pąkiem od powierzchni gleby.

PIORIN: „W pierwszym roku z pozostawionych pąków, a także z szyjki korzeniowej wyrosną silne pędy, stanowiące szkielet krzewu. W następnym roku wycina się wszystkie pędy słabe, krótsze niż 15 cm i zagęszczające krzew. Silne pędy (długości 50 cm i więcej) przycina się około 30 cm od ziemi. W przypadku słabego wzrostu krzewów pędy należy skrócić o 10-15 cm, usuwając zwłaszcza wierzchołki porażone przez mączniaka”.

Już po 3 latach od posadzenia nasz krzew powinien być już dość silny. W okresie owocowania, w 4. i 5. roku po posadzeniu przeprowadzamy tylko umiarkowane cięcie.

• Cięcie prześwietlające. Wraz z upływem lat, zaleca się przeprowadzać bardziej intensywne cięcie krzewów agrestu, które powinno być wykonywane corocznie, szczególnie na przedwiośniu. W ramach cięcia należy usunąć najmniej rozwinięte pędy jednoroczne, pędy rosnące blisko ziemi oraz te, które się przecinają.
• Cięcie odmładzające. Pędy 5-6 letnie są już na ogół mało produktywne i warto je wycinać.
• Cięcie sanitarne. Usuwamy wszystkie pędy nadłamane, uszkodzone, uschnięte i porażone przez choroby i szkodniki.

Agrest dojrzewa zwykle w okresie letnim, w zależności od odmiany. Owoce są gotowe do zbioru, gdy stają się miękkie, ale nadal jędrne i osiągają odpowiedni kolor dla danej odmiany.

Antraknoza liści porzeczki, rdza agrestu czy szara pleśń to niektóre z chorób, które mogą ujawnić się na liściach, pędach i owocach agrestu. W przypadku pleśni owoce gniją na krzewie. Rdza sprawia, że porażone i zniekształcone owoce zwykle opadają. Szczęście w nieszczęściu jest takie, że choroba występuje lokalnie i tylko w niektóre lata. Antraknozę rozpoznamy po tym, że chore liście żółkną, potem brunatnieją i masowo opadają.

Do szkodników zagrażających agrestom zalicza się:

• przędziorek chmielowiec,
• przeziernik porzeczkowiec,
• mszyce,
• zwójka różóweczka,
• misecznik śliwowiec,
• muszka plamoskrzydła,
• opuchlak chropawiec i truskawkowiec,
• chrabąszcz majowy.

Obserwuj swoje krzewy lub agrest na pniu i reaguj, gdy zauważysz niepokojące symptomy. W sklepach ogrodniczych dostępne są chemiczne i biologiczne środki ochrony roślin.