Nasz komentarz: Z historii igrzysk olimpijskich mało kto wyciąga wnioski

Czy nasi siatkarze padli ofiarą "ćwierćfinałowej klątwy", o której mówi teraz cała sportowa Polska? Chyba jednak nie. Raczej tego, że zbyt mocno chcieli wygrać, co w poważnym stopniu mogło wielu z polskich siatkarzy zdeprymować. Ilość błędów jaką popełnili zwłaszcza w czwartym oraz decydującym, piątym, secie świadczy raczej o słabej psychice, niż braku umiejętności. Te przecież mają, bo w przeciwnym wypadku nie byłoby ich w Tokio, a kibice nie liczyliby na medal. Wielu czekało przecież na złoty...

Może właśnie zbyt duże oczekiwania, "wsparte" wieloma wypowiedziami ekspertów o tym, że nasi są jednymi z głównych faworytów do zwycięstwa na igrzyskach olimpijskich, źle na polskich siatkarzy podziałało. Przecież koszykarze 3 x 3 też jechali do Tokio, by wygrać. A jednak nie udało się. Historia igrzysk olimpijskich zna aż nadto porażki i klęski wielkich faworytów, problem w tym, że mało kto chce o tym pamiętać.

W sporcie zespołowym, którym jest siatkówka, niebagatelną rolę odgrywa "team spirit". Do tej pory, może poza pierwszym meczem z Iranem, wydawało się że on jest w drużynie Vitala Heynena. A może on sam go tworzył w tej ekipie, a w meczu z Francją był jakby bardziej zdystansowany? Może też zbyt mocno uwierzył w sukces. Problem w tym, że do tej pory siatkarze całkiem dobrze radzili sobie z presją, która nie była, co zrozumiale, tak duża jak w przypadku igrzysk olimpijskich.

Przebieg meczu z Francją pokazał, kto miał silniejszą głowę. Rywale, mimo, że przegrywali z nami 0:1, a potem 1:2, potrafili wyjść w kapitalny sposób z tej opresji. Może właśnie dlatego, że niewielu upatrywało w nich faworyta, a kibice nad Sekwaną nie wmawiali im, że muszą wygrać?