Mierzeja Wiślana turystycznie. Szerokie plaże i historia - od Piasków do Mikoszewa

„Mierzeja Wiślana” to nazwa, która funkcjonuje od 1950 roku. Wcześniej teren ten nazywany był Mierzeją Świeżą lub Fryską. Niemcy używali nazwy Frische Nehrung. Teren tak chętnie odwiedzany przez turystów powstał w wyniku działania wody i piasku. Piasek niesiony prądami wodnymi tworzył wysepki, które z czasem połączyły się w piaszczysty wał. Tak powstała Mierzeja Wiślana.
Każda z miejscowości na mierzei jest zupełnie wyjątkową, każdą warto odwiedzić i poświęcić kilka godzin na zwiedzanie.

Niewielka miejscowość na końcu polskiego odcinka Mierzei Wiślanej. Dalej już zewnętrzna granica Unii Europejskiej i granica z Federacją Rosyjską. Dziś administracyjnie stanowi część miasta Krynica Morska. Urzędowa nazwa miejscowości to Nowa Karczma i została nadana w 1948 r. Praktycznie nazwa ta wyszła z użycia. Obecnie miejscowość funkcjonuje jako Piaski – o czym informuje tablica przy wjeździe.
Piaski przed sezonem, jak również po letnich miesiącach mają swój urok. Warto tu przyjechać jeśli ceni się cisze i spokój. Nawet w tzw. wysokim sezonie nie ma tu takich tłumów, jak w pobliskiej Krynicy Morskiej.

Zachęca do odpoczynku i długich spacerów zachęca szeroka plaża. Brzegiem plaży można dojść do przejścia granicznego z Federacją Rosyjską. Jest to zewnętrzna granica Unii Europejskiej oraz NATO. Przy samej granicy również wejście nr 1 na plażę. Do samej granicy prowadzi ścieżka rowerowa R10.
Kierując się ścieżkę równoległą do R 10 można natrafić w lesie na podstawę niemieckiego radaru FuMG – 65 Würzburg – Riese. Kolejnym miejsce wartym obejrzenia jest czerwony budynek w środku lasu, czyli dawna Stacja Ratownictwa Morskiego. W centrum miejscowości znajduje się kościół pw. Matki Bożej Gwiazdy Morza. Budowlę sakralną ukończono i konsekrowano w 2000 r.

Mikoszewo to niewielka miejscowość turystyczna położona po wschodniej stronie ujścia Wisły. W dawnych czasach związane było z rolnictwem, a od wieków z pozyskiwaniem bursztynu. To tu znajduje się ostatnie wejście na plaże oznaczone numerem 90 na Mierzei Wiślanej.

Po zakończeniu II wojny światowej mieszkańcy Mikoszewa, zwanego wówczas Rybakowem, zajmowali się głównie rybołówstwem i w małym stopniu rolnictwem.
Miejscem godnym polecenia i odwiedzenia jest rezerwat Mewia Łacha z uwagi na różnorodność fauny i flory. Rezerwat obejmuje stożek ujściowy Wisły, stanowiący młodą formę geomorficzną wytworzoną przez człowieka. W 1895 r. wykonano tu przekop Wisły w miejscu dawnego jej koryta (Przemysławki) zanikłego w średniowieczu, aby zapobiec licznym powodziom na Żuławach. W efekcie stworzone zostały warunki umożliwiające kolonizację tego obszaru przez gatunki dotychczas tu niewystępujące.

WARTO PRZECZYTAĆ: Mikoszewo - rybacka osada na Bursztynowym Szlaku

Plaże, wydmy, plaże i trzcinowiska to wprost wymarzone warunki dla wielu gatunków ptaków. Znajdują tu one nie tylko pokarm, ale również schronienie i chętnie zakładają gniazda.
Bardzo popularne są tu ptaki z grupy siewkowców, które często wyszukują pokarm w przybrzeżnym piasku lub zbierają go z powierzchni gruntu. W trzcinach porosłych brzegi jeziora często nocują stada jaskółek, szpaków i pliszek. Na brzegach Jeziora Mikoszewskiego można trafić również na płazy, które objęte są ścisłą ochroną m.in.: ropucha szara i ropucha paskówka, grzebiuszka ziemna.

Wyjątkowy, zabytkowy dom w Mikoszewie z ponad 200-letnią tradycją zachwyca tych, którzy mieli okazję go obejrzeć, lub tylko zerknąć na to cudo architektury z wału nad Wisłą. Dom został zbudowany około 1800 roku i był częścią zagrody olęderskiej typu Langhof.
Przekazy historyczne podają, że w 1807 roku zatrzymała się tu królowa Luiza, żona cesarza Wilhelma III, gdy salwowała się ucieczką przed wojskami Napoleona.