Dziurawy budżet, dezercja i gryzienie parkietu w Asseco Prokomie

Wobec problemów finansowo-kadrowych polski rodzynek w europejskiej elicie nie spisuje się tak, jak oczekują tego kibice. W czym tkwi problem gdynian?

Umiarkowany optymizm

Sięgnijmy pamięcią nieco wstecz - pod koniec lata władze Polskiego Związku Koszykówki i Tauron Basket Ligi podjęły decyzję o zwolnieniu gdyńskiej ekipy z rundy zasadniczej polskiej ekstraklasy.

- To bardzo dobre rozwiązanie. Nie da się pogodzić grania jednocześnie w VTB, Eurolidze i TBL. Chcemy promować polską koszykówkę w Europie i europejską koszykówkę w Polsce - przekonywał prezes Asseco Prokomu Gdynia Przemysław Sęczkowski.

W przerwie letniej stało się również jasne, że mistrzowie kraju muszą zbudować zespół za dużo mniejsze pieniądze niż w poprzednich latach. Największe nadzieje wiązano z Donatasem Motiejunasem i ściągniętym prosto z NBA Alonzo Gee, który zdecydował się grać w Europie tylko ze względu na lokaut w najlepszej lidze świata. Ostrożny w prognozach był trener Pacesas.

- Mamy mocno przebudowany skład i potrzeba czasu, zanim się zgramy. W lecie ściągnęliśmy takich graczy, na jakich nas było stać - mówił litewski szkoleniowiec gdyńskiej drużyny przed startem sezonu.

Dwa ubytki, zero wzmocnień

Niestety, pierwsza faza sezonu okazała się dla Asseco Prokomu rozczarowaniem. Zaskoczeniem była już przegrana w meczu o Superpuchar Polski z Polpharmą Starogard Gdański. Powiew optymizmu i wygrana w inauguracji VTB z Azowmaszem Mariupol przyćmiły porażki w kolejnych spotkaniach. Jednak najgorszy cios przyszedł 8 listopada. Tuż przed ważnym euroligowym pojedynkiem z Uniksem Kazań z drużyny uciekł - bo trudno o inne określenie - Gee. Amerykański skrzydłowy bez zapowiedzi wyleciał z Polski, tłumacząc swoją decyzję względami osobistymi. Dziś, po zakończeniu lokautu w NBA, zawodnik gra już w sparingach Cleveland Cavaliers.

Jako że jeszcze wcześniej z zespołem pożegnał się inny gracz z USA, obrońca Devin Brown, w ekipie Pacesasa pojawiły się dwie luki. Zaraz po dezercji Gee zapowiadało się, że w Gdyni pojawi się aż trójka nowych graczy (trenerzy chcieli jeszcze dodatkowego koszykarza na pozycje podkoszowe).
Nic z tego. Komplikacje budżetowe uniemożliwiły jakiekolwiek transfery, choć było jasne, że bez wzmocnień Asseco Prokom może mieć problemy z odniesieniem nawet jednego zwycięstwa w Eurolidze.
Wobec osłabień liderami drużyny zostali Motiejunas i duet amerykańskich rozgrywających Oliver Lafayette-Jerel Blassingame. Cała trójka spisuje się powyżej oczekiwań, na dodatek mecze życia rozgrywają nieznani wcześniej w Europie Łukasz Seweryn, Przemysław Frasunkiewicz, czy Przemysław Zamojski. Momentami aż miło było patrzeć, jak niedoceniana drużyna "gryzie parkiet" i bije się z gigantami pokroju Montepaschi Siena, czy CSKA Moskwa. Tyle tylko, że waleczność nie przekładała się na zwycięstwa na boiskach.

Mierzyć siły na zamiary

Oczywiście, nie można analizować postawy Asseco Prokomu w oderwaniu od realiów finansowych, jednak podstawowe pytanie, na jakie powinny odpowiedzieć władze klubu, brzmi: czy przy tak znacząco obniżonym budżecie warto było forsować jednoczesną grę w VTB i Eurolidze? Decyzja o zwolnieniu mistrzów Polski z rundy zasadniczej TBL wywołała w środowisku koszykarskim spore oburzenie, a teraz krytycy tego rozwiązania triumfują. Otwartą kwestią pozostaje, w jakim stylu gdynianie powrócą do ligi pod koniec lutego.

Zdania są podzielone - trener Tomas Pacesas twierdzi, że jego zespół będzie silny dzięki doświadczeniu z grania w Europie, z kolei sceptyczni obserwatorzy prognozują, że regularne porażki w pierwszej części sezonu negatywnie wpłyną na psychikę graczy po powrocie na polskie parkiety.

Kto ma rację? Przekonamy się już za kilka miesięcy.