Jasnowidz z Człuchowa, Krzysztof Jackowski odpowiada na listy [PRZEPOWIEDNIE DLA CZYTELNIKÓW]

Krzysztof M.: - Mam do Pana tylko jedno pytanie, ale na początku opiszę mój problem. Jestem w zakładzie karnym za to, że dwa lata temu wziąłem na raty laptopa, ale nie spłaciłem ani jednej raty, tylko go sprzedałem i za uzyskane pieniądze utrzymywałem rodzinę. Wiem i rozumiem, że to nie najlepsze wyjście, ale wtenczas byłem bez wyjścia. Brak pracy, brak pieniędzy na utrzymanie, żeby rodzina miała cokolwiek do jedzenia. Moja rodzina to żona i dwoje dzieci w wieku 6 i 9 lat. Los się uśmiechnął i znalazłem pracę w Niemczech, tam pracowałem przez ten czas aż do dzisiaj, ponieważ z własnego błędu nie spłaciłem tych pieniędzy za laptopa, po prostu zapomniałem jak dziecko. Sąd mi odwiesił wyrok i tak trafiłem do zakładu karnego. No bo wcześniej sąd skazał mnie za to na 1 rok i 3 miesiące w zawieszeniu na 5 lat, z tym, że muszę spłacić tego laptopa. Teraz przez to cierpi moja rodzina, bo źle się w niej dzieje - dzieci do szkoły, żona nie pracuje, mieszkają z ojcem, który pije, w jednym pokoju z kuchnią. Mnie zamknęli jak przyjechałem na I Komunię córki. Jestem w więzieniu już trzy miesiące. Mam 44 lata, moja żona Malwinka ma 30 lat. Moje pytanie jest takie, panie Krzysztofie - jak długo będę w zakładzie karnym i czy moja żona pozostanie przy mnie?

Krzysztof Jackowski: Jest Pan dorosłym człowiekiem, a zachowuje się jak dzieciak i jak dzieciak tłumaczy swoje postępowanie. Niestety, taki brak powagi nie jest okolicznością łagodzącą. Sąd potraktował Pana jak dorosłego mężczyznę i ukarał za ten rzekomy brak pamięci. No i proszę, zaraz Pan sobie wszystko przypomniał, a nawet zrozumiał, że to było głupie i szkodzące Panu i rodzinie. I tak trzymać, panie Krzysztofie - z tym rozumowaniem. Przewiduję, że mnie więcej za pół roku wyjdzie Pan z więzienia. Ale to będzie warunkowe zwolnienie, niech Pan nie zapomina o ciążących na Panu przykrych koniecznościach - spłacania rat, łącznie z odsetkami. Jeśli już kombinować Panie Krzysztofie, to mądrze, z głową. Pan nie zapomniał jak dziecko, ale zachował się jak dziecko, a to jest duża różnica. Proszę samemu nie pakować się do więzienia tak nierozsądnie.