Zmarł Andrzej Gołębiowski, były wieloletni dziennikarz „Dziennika Bałtyckiego” i kierownik Redakcji Analiz Prasowych

Andrzej Gołębiowski urodził się 28 lipca 1944 roku w Zamościu. Na studia przyjechał do Gdańska, gdzie studiował na Wydziale Budowy Okrętów tutejszej Politechniki. To właśnie w Gdańsku zamieszkał i z nim związał swoje życie, również te zawodowe. W 1982 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. W prasie podziemnej w stanie wojennym publikował pod pseudonimami: Ireneusz Dzik, Lech Rufa. Był dziennikarzem, medioznawcą oraz publicystą morskim.

- Był dziennikarzem specjalizującym się w gospodarce morskiej - wspomina red. Janusz Wikowski, przewodniczący gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. - Pracował nie tylko w „Dzienniku Bałtyckim”, ale i również w pismach branżowych przemysłu stoczniowego. Był bardzo lubianym i sprawnym dziennikarzem. Kiedy NSZZ „Solidarność” powstała w „Dzienniku Bałtyckim” to właśnie jego wybraliśmy jako przewodniczącego. Jego konikiem były również analizy prasowe, które przygotowywał dla „Dziennika”, kiedy nie był już czynnym dziennikarzem. Ma ogromne zasługi również dla naszego lokalnego dziennikarstwa, był nauczycielem pokoleń młodych reporterów w Wyższej Szkole Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza i Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej w Gdyni.

Zaczynał jako sekretarz gdańskiego oddziału studenckiego tygodnika „Politechnik” (1967–1971), później pracował w miesięczniku „Horyzont” (1971), następnie był redaktorem działu, publicystą działu ekonomiczno-morskiego „Głosu Wybrzeża” (1971–1980). Później pracował również w tygodniku „Czas” (1980–1981) oraz był kierownikiem działu ekonomicznego tygodnika „Wybrzeże” (1982–1983) i zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Budownictwo Okrętowe” (1983–1990). Na przełomie lat 80. i 90. pełnił rolę sekretarz redakcji „Tygodnika Gdańskiego”(1989–1992), następnie był publicystą „Dziennika Bałtyckiego” oraz kierownikiem naszej Redakcji Analiz Prasowych, a także przewodniczącym NSZZ „Solidarność” w Prasie Bałtyckiej (potem Polska Press) (1992–2004).

Wykładał w Wyższej Szkole Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza i Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej w Gdyni. Był laureatem I nagrody w ogólnopolskim konkursie na reportaż zagraniczny tygodnika „ITD” (1971) i nagrody publicystycznej ministra żeglugi (1973). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1978) i odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”.

W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich od 1971 roku.

Mieszkał w Gdańsku, zmarł 17 grudnia 2022 r.