Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Walery Amrogowicz i jego skarb zebrany dla Pomorza

Maciej Wajer
Maciej Wajer
Walery Amrogowicz, żyjący na przełomie XIX i XX w. malarz, grafik, działacz społeczny, ale też wielki patriota i kolekcjoner powraca na wystawie w Muzeum Ziemi Kościerskiej. Jego sylwetkę i największą pasję, jaką było zbieranie monet, przypomina Maciej Wajer

Walery Cyryl Amrogowicz to z pewnością postać nietuzinkowa. Z jednej strony mamy do czynienia z urzędnikiem państwowym, który swoją karierę rozpoczynał w sądownictwie, z drugiej jawi się on jako osoba mająca wielkie pasje - od kolekcjonowania monet począwszy , a na malarstwie skończywszy.

Droga do Torunia

Urodził się w Nowogrodzie w marcu 1863 r., czyli w momencie niezwykle ważnym dla narodu polskiego - właśnie wybuchło powstanie styczniowe.

Ojcem Walerego był Konstanty Amrogowicz, właściciel ziemski, matką Amelia z domu Kamińska. Ona to, mając na uwadze wykształcenie dzieci, podjęła po śmierci męża decyzję o zmianie miejsca zamieszkania i wraz ze swoimi pociechami przeniosła się do Torunia, gdzie Walery rozpoczął edukację w gimnazjum. To właśnie tutaj, jak się później okazało, narodziła się życiowa pasja Amrogowicza, czyli kolekcjonerstwo.

- Można powiedzieć, że w toruńskim gimnazjum został zarażony bakcylem numizmatyki - stwierdza Adam Musiałowski, kustosz z Muzeum Okręgowego w Toruniu, autor publikacji "Walery C. Amrogowicz. Pasja życia: Kolekcja numizmatyczna". - A wszystko za sprawą nauczyciela historii. Tej pasji Amrogowicz był wierny do końca życia.

W gimnazjum szczególnie upodobał sobie takie przedmioty, jak geografia i historia, a w przypadku tej ostatniej nauki - jej wąską dziedzinę, tj. numizmatykę. Człowiekiem, który wprowadził go w jej arkana, był Ryszard Nadrowski.

Po opuszczeniu gimnazjum Amrogowicz podjął pracę w strukturach sądowniczych na Pomorzu oraz Kaszubach. W początkowej fazie kariery był zatrudniony na stanowisku sekretarza, a potem radcy sądowego. W roku 1919 przeszedł na emeryturę.
Istotny element życia Amrogowicza stanowiła działalność społeczna. Przez lata wspierał liczne fundacje kulturalne, społeczne oraz osoby indywidualne z terenu Kaszub. Z pomocy tej skorzystał m.in. Aleksander Majkowski, wybitny pisarz kaszubski i działacz regionalny, dla którego Amrogowicz wyasygnował 13 tysięcy marek na studia medyczne w Monachium.

Od początku XX w. kolekcjoner był związany z Towarzystwem Naukowym w Toruniu,został jego dożywotnim członkiem. Całym sercem poświęcał się numizmatyce, a swoją pierwszą wystawę zorganizował w 1911 r.

- Mieszkał wówczas w Kościerzynie i to właśnie tutaj przygotował tę ekspozycję - dodaje Adam Musiałowski. #- Miało to miejsce w czasie kaszubsko-pomorskiej wystawy ludoznawczej. Warto podkreślić, że zaprezentowane wówczas monety pochodziły z okolic Kościerzyny.

Hojny dar kolekcjonera

Eksponaty do kolekcji Amrogowicz pozyskiwał z dwóch źródeł. Pierwszym były lokalne znaleziska, drugim - zakupy w wyspecjalizowanych firmach europejskich. Monety nabywał m.in. w Niemczech, Holandii, Wenecji i Francji.
Po roku 1919 zamieszkał z siostrą w eleganckiej willi w Sopocie, gdzie zaczął porządkować swoją kolekcję numizmatyczną oraz zbiór innych zabytków kultury materialnej. W swoim mieszkaniu organizował również wystawy, które cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.

Numizmatyka nie była jedyną pasją Walerego Amrogowicza. Jak podkreślają znawcy jego biografii, kolekcjoner był z zamiłowania Kaszubą, o czym ma świadczyć m.in. zamówienie u Adolfa Wysockiego 40 rysunków piórkiem i akwarel przedstawiających zabytki kaszubskiego budownictwa drewnianego oraz wzory haftu kaszubskiego. Z kolei u malarza Mariana Mokwy zamówił około 60 akwarel związanych z Kaszubami i Bałtykiem. Jako ciekawostkę należy nadmienić, że w swych zbiorach zgromadził również 13 gospodarczych tabliczek neosumeryjskich pochodzących z 2300 r. p. n. e.

- Jego działalność w Kościerzynie i okolicach była znana i została doceniona przez lokalną społeczność, o czym świadczy fakt, że w 1920 roku Amrogowicz otrzymał nominację na stanowisko starosty kościerskiego - mówi Krzysztof Jażdżewski, dyrektor Muzeum Ziemi Kościerskiej. - Ze względu na stan zdrowia nie została ona jednak przyjęta.

W połowie 1931 r. kolekcjoner zapisał cały swój zbiór Towarzystwu Naukowemu w Toruniu. Obecnie znajduje się on w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu jako depozyt wspomnianego towarzystwa.

Walery Amrogowicz zmarł w 1931 r. Wraz z matką spoczywa na kościerskim cmentarzu. W ubiegłym roku została przeprowadzona kwesta na rzecz ratowania wspaniałego nagrobka, stojącego na grobie Amrogowiczów. Dzięki hojności darczyńców udało się zebrać ponad 5 tysięcy złotych, a za sprawą władz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu udało się przeprowadzić konserwację pomnika przedstawiającego anioła z marmuru kanaryjskiego. Prace te zostały wykonane w ramach praktyk studenckich realizowanych pod opieką prof. Marii Rudy.

Przypadająca w tym roku 150 rocznica urodzin Walerego Amrogowicza stała się okazją do zorganizowania wystawy, którą można obejrzeć w Muzeum Ziemi Kościerskiej.

Treści, za które warto zapłacić!
REPORTAŻE, WYWIADY, CIEKAWOSTKI


Zobacz nasze Magazyny: REJSY, HISTORIA, NA WEEKEND

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dziennikbaltycki.pl Dziennik Bałtycki