W puckim szpitalu nie operują dzieci

Mimo że w placówce jest oddział pediatryczny. Przekonała się o tym m.in. Elżbieta Żołędowska, kierowniczka obozu sportowego z Węgrowa, która z dziećmi przebywała w Pucku. Jeden z jej podopiecznych na kąpielisku wszedł na szkło. Opiekunka z dzieckiem poszła do szpitala.
- Cała pomoc ograniczyła się jedynie do opieki pielęgniarskiej i założenia opatrunku - relacjonuje Żołędowska. - Poinformowano nas, że ranę należy zszyć, a zabieg może być wykonany w szpitalu w Wej-herowie, bo tam jest oddział chirurgii dziecięcej.

Opiekunka wzięła taksówkę i pojechała 30 km na własny koszt. Zabieg trwał pół godziny.
Lekarze i personel szpitala przyznają, że chcą i mogliby pomagać małym pacjentom, ale nie zezwalają na to przepisy.

- Serce się kraje, ale nie możemy oficjalnie pomóc poszkodowanym dzieciom. Chociaż bardzo tego chcemy - mówi chirurg dr Maciej Śmietański. - Pod groźbą tego, że sprawa oprze się o sąd lekarski.
Remigiusz Loroch, dyr. szpitala w Pucku, przywołuje wytyczne konsultanta wojewódzkiego, który zarządził, by dzieci - w myśl przepisów to wszyscy do 18 roku życia - wymagające leczenia chirurgicznego przesyłać do najbliższych oddziałów chirurgii dziecięcej.

- Z wyjątkiem sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia - informuje dr Piotr Czauderna, wojewódzki konsultant ds. chirurgii dziecięcej. Sygnały o przypadkach wysyłania małych turystów do Wejherowa docierają także do wicestarosty Andrzeja Sitkiewicza.- Przerażające - przyznaje. - Przecież dzieci powinny najszybciej otrzymywać fachową opiekę lekarską.

Kłopot w tym, że aby uruchomić w Pucku chirurgię dziecięcą, trzeba spełnić określone przepisami wymogi. Sprawa nie jest błaha, bo w trakcie sezonu w powiecie bywa ok. 500 tys. nieletnich.

Trzeba użyć dobrych argumentów

Rozmowa z Mariuszem Szymańskim, rzecznikiem Pomorskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ.
Szpital w turystycznym rejonie nie ma chirurgii dziecięcej. Pana to nie dziwi?
I tak, i nie, bo szpitale, mówiąc wprost, kalkulują, co im się opłaca. Aby uruchomić oddział, trzeba mieć pomieszczenia, personel oraz lekarzy specjalistów, a nie wszystkich na to stać. Do tego trzeba pamiętać, jaka jest kondycja finansowa naszej służby zdrowia.

Dzieci, które wymagają interwencji chirurgicznej, trzeba z konieczności na własną rękę dowozić do szpitala odległego aż o 30 km, a na miejscu są przecież lekarze...
Rozważając oferty poszczególnych zakładów opieki zdrowotnej, staramy się, a w zasadzie robi to za nas program komputerowy, by nie powstawały białe plamy w opiece medycznej. Gdy jednak się pojawiają, to staramy się je pokryć. Ale przypomnę, jesteśmy tylko płatnikiem, nie naszą rolą jest występowanie z określoną ofertą. To zadanie dyrektorów poszczególnych ZOZ lub ich organów prowadzących. Czyli na przykład powiatu.

Jest szansa, by np. na sezon otworzyć taki oddział w Pucku?
Na pewno rozważymy taką propozycję, gdy tylko zostanie nam przedłożona. Ale może warto otworzyć np. specjalistyczny punkt ambulatoryjny, co jest zadaniem łatwiejszym. Argumenty o sezonowości istnienia takiego punktu zapewne by do nas przemówiły przy negocjowaniu kontraktu. Na pewno to temat do dyskusji, tyle że trzeba go odpowiednio wcześniej nam zgłosić.