Twarze Strajku Kobiet. To one stoją na czele ostatnich protestów po orzeczeniu TK. Sylwetki liderek ruchów walczących o prawa kobiet

Jolanta Banach
Aktywistka feministyczna od lat, była posłanka lewicy. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim, skończyła też studia podyplomowe w zakresie zarządzania projektami europejskimi i prawa Unii Europejskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W sierpniu 1980 r. brała udział w strajku studenckim na UG, wspomagającym strajk w Stoczni Gdańskiej.
Działała w duszpasterstwie akademickim przy kościele św. Mikołaja w Gdańsku (1980–1982). W stanie wojennym pomagała rodzinom internowanych. W 1993 r współtworzyła obywatelski komitet na rzecz referendum w sprawie dopuszczalności aborcji. Przez trzy kadencje uzyskiwała mandat poselski (w latach 1993, 1997 i 2001).
Była współautorką liberalizacji ustawy o planowaniu rodzin w 1997 r., którą zakwestionował TK i sprawozdawczynią stanowiska Sejmu wobec tego wyroku. W latach 1995–1997 zajmowała stanowisko pełnomocniczki rządu do spraw rodziny i kobiet.
Była wiceprzewodniczącą polskiej delegacji na V Światową Konferencję ONZ w sprawie Kobiet, autorką pierwszych raportów: o sytuacji polskich rodzin i kobiet oraz krajowych planów działań w tym zakresie.
Od 2001 do 2004 r. była wiceministrem gospodarki w rządzie Leszka Millera. W 2010 r. została radną Gdańska z list SLD. W 2016 r. założyła stowarzyszenie „Lepszy Gdańsk”. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Jest matką chrzestną okrętu podwodnego ORP Bielik.