Teraz łatwiej sprzedać produkty z gospodarstwa [ROZMOWA]

Od niedawna rolnicy w prostszy sposób mogą sprzedawać swoje wyroby, wyprodukowane w gospodarstwie. Na czym polega ułatwienie?

Zgodnie ze zmianami przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody ze sprzedaży przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych, pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, uważa się za przychody pochodzące z innych źródeł. Rolnicy osiągający przychody ze sprzedaży przetworzonych produktów rolnych będą mieli możliwość wyboru uproszczonej, zryczałtowanej formy opodatkowania, tj. 2 proc. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, składając pisemne oświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego. Ta działalność nie będzie podlegała rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność nie będzie uznawana za działalność gospodarczą, a to, co ważne, w rozumieniu przepisów o podatkach i opłatach lokalnych, skutkować będzie niższym podatkiem od nieruchomości.

Sprzedaż bezpośrednia może być prowadzona na obszarze:

województwa, w którym odbywa się produkcja tych produktów, lub na obszarze sąsiadujących z nim województw. Jak również województw innych, jeżeli jest prowadzona podczas wystaw, festynów, targów lub kiermaszy, organizowanych w celu promocji tych produktów.

Czym można handlować na zmienionych zasadach?

Rolnik może sprzedawać przetworzone, w sposób inny niż przemysłowy, produkty rolne pochodzące z własnej uprawy lub hodowli np. pieczywo, wędliny, soki, dżemy, mąkę.

Co trzeba zrobić, aby móc sprzedawać bezpośrednio chleb, miody itp.?

Należy spełnić kilka wymagań. Po pierwsze - być rolnikiem. Po drugie - zgłosić działalność do rejestracji i uzyskać zatwierdzenie pomieszczenia do przetwarzania przez terenowo właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego (w przypadku produktów pochodzenia niezwierzęcego. W przypadku sprzedaży bezpośredniej produktów pochodzenia zwierzęcego decyzję wydaje powiatowy lekarz weterynarii). Trzeci warunek to produkować, przetwarzać i sprzedawać produkty z własnych surowców. Sprzedawać produkty można wyłącznie konsumentowi końcowemu w miejscach, w których zostały one wytworzone lub na targowiskach oraz do zakładów prowadzących handel detaliczny, bezpośrednio zaopatrujących konsumenta końcowego. Co ważne, trzeba samodzielnie przetwarzać produkty przeznaczone do sprzedaży (nie można zatrudniać osób na umowę o pracę, umowę zlecenia, umowę o dzieło itp.). Kolejny warunek to prowadzenie odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencji sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych. Dzienne przychody należy ewidencjonować w dniu sprzedaży. Ewidencję sprzedaży należy posiadać w miejscu sprzedaży przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych.

W jaki sposób można sprawdzić wiarygodność sprzedawcy?

Podmioty prowadzące sprzedaż bezpośrednią powinny w miejscu sprzedaży, np. na targowisku, dysponować kopią decyzji wydanej przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, w której nadano im weterynaryjny numer identyfikacyjny, w tym celu, aby w razie kontroli organów inspekcji weterynaryjnej przedstawić dowód, że uzyskali zgodę na prowadzenie takiej działalności. Dokumentacja powinna zawierać ilość sprzedawanych surowców z dokładnością co do dnia, tygodnia, miesiąca. O-kreślenie tego wymogu ma umożliwić właściwe przeprowadzanie kontroli podmiotów przez organy inspekcji weterynaryjnej, w związku z limitami maksymalnej wielkości produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego, przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej.

Jakie zagrożenia wiążą się z nowymi możliwościami?

Podstawowym priorytetem i oczekiwaniem konsumentów jest bezpieczeństwo zdrowotne żywności. Zgodnie ze strategią UE w tym zakresie, to nie tylko troska o zdrowie i życie konsumenta, ale też dbałość o dobrostan roślin i zwierząt, ochronę środowiska oraz bezpieczeństwo konsumentów. Zgodnie z krajową ustawą bezpieczeństwo żywności definiowane jest jako: „ogół warunków, które muszą być spełniane oraz działań, które muszą być podejmowane na wszystkich etapach produkcji lub obrotu żywnością w celu zapewnienia zdrowia i życia człowieka”. Żywność pożądanej jakości, to żywność, która: jest bezpieczna dla konsumenta, ma właściwe cechy sensoryczne, charakteryzuje się wysoką wartością odżywczą, jest praktycznie opakowana, ma cenę adekwatną do kosztów produkcji. Produkty przygotowane do sprzedaży w trakcie imprez promocyjnych muszą być bezpieczne dla zdrowia i życia konsumentów, dlatego osoby sprzedające żywność np. na dożynkach powinny stosować zasady dobrej praktyki higienicznej, które są podstawą spełniania wymagań higienicznych. a