Marek ponikowski rejsy

Zephyr inżyniera Kamińskiego był zapewne jedynym takim samochodem w Polsce, a z całą pewnością jedynym nie tylko w Sopocie, ale i na całym Wybrzeżu.

W Rallye Monte Carlo Historique rozstrzyga regularność jazdy. Niby to łatwe, ale spróbujcie utrzymać przeciętną 49,5 km/godz. na alpejskich dróżkach, na których rajdowy mistrz świata Sebastien Loeb w aucie WRC wygrywał odcinki specjalne osiągając średnio 70 km/godz.!

Pan Roman kupił swojego Jamnika okazyjnie, w roku 1988. Miał wówczas Poloneza i… szóstkę dzieci, których w żaden sposób nie mógł w nim pomieścić.

Karoseria zaprojektowana przez Howarda Darrina stanowiła połączenie trzech brył o płynnych, zaokrąglonych kształtach. Znikły osobne błotniki, nie było niepotrzebnych już stopni.

Nadwozia z drewna bukowego wyrabiano w fabrycznych stolarniach w Solnicy i Kvasinach. Malowano je ochronnym podkładem, potem czarną farbą olejną, wreszcie lakierem do łodzi, a tapicerzy obijali dachy i boki sztuczną skórą.

O tym, że istnieje ogumienie pozwalające na jazdę bez powietrza, wielu Polaków dowiedziało się dopiero w związku z wypadkiem prezydenckiego BMW.

Samochody Dodge WC 56, którymi w filmie ścigali żołnierzy AK niemieccy żandarmi, pojawiły się w Polsce dopiero po wojnie, dzięki zakupom wojskowym i dostawom UNRRA. Pewnie spodobały się filmowcom…

Masz ramę starego auta marki DKW, dwusuwowy silnik ze skrzynią biegów oraz maskę silnika z błotnikami? - Zrób samochód strażacki!

Projekt nadwozia Fiata 124 Spider, uznawanego powszechnie za kwintesencję włoskiego stylu, wyszedł spod ręki Amerykanina z holenderskimi korzeniami, Toma Tjaardy, który był wówczas jedną z gwiazd Carozzeria Pininfarina

Do warsztaciku pana Piotra Włostowskiego wśród dzikich chaszczy na obrzeżach Nowego Portu trafiłem dość przypadkowo. Najpierw rzucił mi się w oczy pięknie odrestaurowany Junak M-07 z końca lat pięćdziesiątych. Lśnił chromami i czarnym lakierem, jakby dopiero co wyjechał ze Szczecińskiej Fabryki Motocykli. A zaraz potem dostrzegłem coś znacznie mniejszego i mniej efektownego. To „coś” skojarzyło mi się jednak z ważnym dla mnie wydarzeniem.

Przedstawiciele koncernu VW musieli przyznać, że oprogramowanie komputera silników TDI o oznaczeniu EA 189 zostało zmodyfikowane tak, by rozpoznawało podłączoną do niego aparaturę badawczą i dostarczało jej fałszywych danych.

Prezes Franz Josef Popp zlecił młodemu inżynierowi Alfredowi Bőningowi zaprojektowanie auta, które zastąpi licencyjne Dixi - BMW. Cel najważniejszy - nie powinno być tak klaustrofobicznie ciasne jak dzieło Herberta Austina.

Tatra 600 z otwartym nadwoziem nie wzbudziła zainteresowania Stalina, który używał wyłącznie opancerzonych samochodów ZiS-110 i w obawie przed zamachem osobiście planował każdy przejazd na trasie między Kremlem a swoją daczą pod Moskwą.

Gdy w NRD zaczęto przygotowywać produkcję wojskowych samochodów 4x4, mówiło się o pojeździe dla poczty i łączności, bo miłującemu pokój "pierwszemu w dziejach niemieckiemu państwu robotników i chłopów" nie wypadało się zbroić.

Gdy w roku 1955 Citroen DS 19 ujrzał światło dzienne, motoryzacyjny świat oniemiał. Pod bajecznie pięknym, aerodynamicznym nadwoziem, kryło się przestronne, wygodne wnętrze oraz rozwiązania techniczne o lata świetlne wyprzedzające epokę.

Fotografię zrobiono podczas jakiejś patriotycznej uroczystości. Obok tylnego koła stoi mężczyzna z biało-czerwoną opaską na rękawie, ludzie w tle są odświętnie ubrani, jeden ma na sobie polski mundur. Główną osobą jest siedzący w samochodzie starosta bytowski Jerzy Chrzczonowicz.

Trzeba mieć tupet, by zrobić coś takiego! - wykrzyknęła pewna pani uczestnicząca w zamkniętym pokazie. Zinterpretowano to jako wyraz zachwytu na widok nowego Renaulta Avantime. Mógł to jednak być krzyk zgrozy.

Lista jej kochanków jest niemal równie długa jak lista wyścigów, w których uczestniczyła - pisze o Hellé Nice autorka jej biografii "The Bugatti Queen" Miranda Seymour

Oficerowie Wojska Polskiego dostawali rabat przy zakupie samochodów i motocykli pod warunkiem, że będą ich używać do celów służbowych. Zanim ruszyła produkcja Sokołów, na tych warunkach sprzedawano im m.in. motocykle kilku marek brytyjskich.

Motocykle klasy 100 centymetrów sześciennych były pod koniec lat 30. bardzo popularne. Rozwijały prędkości rzędu 60 kilometrów na godzinę i można było je prowadzić bez prawa jazdy.

Decyzję o uruchomieniu produkcji podjęto w trybie nagłym w roku 1975, gdy szach Iranu, wówczas główny akcjonariusz Daimler-Benz AG, wyraził chęć kupna dwudziestu tysięcy aut modelu G dla swoich sił zbrojnych.

Protosy były ulubionymi samochodami kajzera Wilhelma II, a jego brat, książę Henryk, wielki miłośnik motoryzacji, chętnie siadał za kierownicą sportowego Protosa z silnikiem o mocy 100 KM