Stworzyliśmy własny, wiejski, nieformalny Uniwersytet Trzeciego Wieku [ROZMOWA]

Dlaczego postanowiła Pani zająć się działalnością społeczną na rzecz mieszkańców i seniorów?
Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy docenili moją 10-letnią działalność na rzecz seniorów i oddali na mnie głos. Jestem emerytowaną nauczycielką i od zawsze działałam na rzecz mieszkańców Wielkiego Klincza, jako członek Rady Sołeckiej, Rady Duszpasterskiej, przewodnicząca Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych. Od 10 lat pełnię funkcję przewodniczącej Koła Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, które liczy ponad 100 osób. Głównym celem moich działań jest aktywizacja środowiska seniorów w zakresie kultury, sportu, turystyki, rekreacji oraz integracji z pokoleniem młodych. Wykorzystuję swoje kwalifikacje, pasje i wiedzę np. razem stworzyliśmy własny, wiejski nieformalny Uniwersytet Trzeciego Wieku, gdzie każdy może spożytkować swoje umiejętności dla wspólnego dobra. Realizujemy zasadę „dla każdego coś miłego i pożytecznego”.

Co uważa Pani za swój największy sukces?
Mój największy sukces to wyzwolenie w seniorach wiary w swoje możliwości, ciekawości świata, np. podczas 40. wycieczek poznaliśmy prawie całą Polskę oraz Pragę , Lwów, Berlin, Poczdam, polecieliśmy do Londynu. Zorganizowaliśmy osiem spartakiad dla seniorów z całego powiatu. Jesteśmy dumni z naszej orkiestry „Cztery Asy” i z zespołu wokalnego. Dla nas ciekawe i radosne życie zaczyna się na emeryturze.

A plany i marzenia?
Marzę o tym, by seniorzy, szczególnie z obszarów wiejskich, nie byli traktowani jako ludzie gorszej kategorii, byśmy nie musieli walczyć z wykluczeniem ze względu na wiek i sprawność. Marzymy o godnych emeryturach, zdrowiu i miłości.

Rozmawiała E. Okoniewska