Specustawą w dziki. Odstrzał sanitarny - nową bronią myśliwych [KOMENTARZ]

W Senacie głosowało 99 senatorów. "Za" specustawą bez poprawek było 50, przeciwko - 49.

Przepisy zakładają m.in. odstrzał sanitarny dzików, czy zakaz blokowania polowań. Dokonywać odstrzału sanitarnego dzikich zwierząt - według specustawy - będą mogli też policjanci, pogranicznicy, czy strażacy oraz żołnierze. Będzie można wykorzystać też Fundusz Leśny do budowy ogrodzeń. Specustawa również zakłada bioasekurację.

Komentarz

To dobra decyzja, bo trzeba z dzikami zrobić porządek. W lasach jest ich bardzo dużo. Występowanie tych zwierząt jest mocno przekroczone w stosunku do tego, co przewiduje Unia Europejska. A ta nakazuje, aby na 1 km było 0,1 dzika - komentuje Zdzisław Sieradzki, przewodniczący Powiatowej Izby Rolniczej w Sławnie. - Kontrolowanie populacji dzikiej zwierzyny jest normalnością i tego nie można zaniedbywać.

I dodaje: Taka specustawa powinna być już dawno zatwierdzona. Pamiętajmy, że dziki są głównym nosicielem ASF. Dzięki decyzji w Senacie mamy przełom. Trzeba myśleć racjonalnie. Należy też stosować bioasekurację i myśliwi, czy wędkarze, grzybiarze wchodząc i wychodząc z lasu powinni przejść przez maty dezynfekcyjne.

Nasz rozmówca podkreśla, że zimy w Polsce są łagodne. Mówi, że w ciągu roku dziki mają nawet trzy mioty.

- Nadmiar dzików to też straty na polach rolników - podkreśla Zdzisław Sieradzki.

Co dalej? Specustawa trafi do prezydenta i jeśli ten ją podpisze - to wejdzie w życie.

Warto wiedzieć

Główny Inspektor Weterynaryjny informuje, że afrykański pomór świń (African swine fever - ASF) to groźna, zakaźna i zaraźliwa choroba wirusowa świń domowych, świniodzików oraz dzików. W przypadku wystąpienia ASF w stadzie dochodzi do dużych spadków w produkcji: zakażenie przebiega powoli i obejmuje znaczny odsetek zwierząt w stadzie, przy czym śmiertelność zwierząt sięga nawet 100%. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF, w związku z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia.

Wystąpienie ASF skutkuje przede wszystkim narażeniem kraju na olbrzymie straty finansowe związane w pierwszej kolejności z kosztami związanymi ze zwalczaniem choroby w gospodarstwach gdzie zostanie stwierdzona (wiążącymi się m.in. z zabiciem zwierząt z zapowietrzonego stada i utylizacją ich zwłok, koniecznością przeprowadzenia oczyszczania i dezynfekcji oraz badań laboratoryjnych), jak również z drastycznym ograniczeniem możliwości sprzedaży i wywozu świń lub wieprzowiny zarówno w kraju jak i poza jego granice.

Bardzo ważną rolę w szybkim wykryciu i ostatecznie zwalczaniu ognisk ASF odgrywa szybka reakcja hodowców i lekarzy weterynarii opiekujących się stadem świń na pojawienie się objawów klinicznych (lub padnięć świń) oraz szybkie podjęcie przez służby weterynaryjne działań mających na celu potwierdzenie lub wykluczenie choroby.

Świnie zakażone wirusem afrykańskiego pomoru świń często wykazują objawy chorobowe podobne do objawów innych chorób (gorączka, wybroczyny, apatia, poronienia, w stadzie mogą wystąpić padnięcia bez innych wyraźnych objawów) - dlatego w przypadku najmniejszego podejrzenia (lub nawet domniemania możliwości wystąpienia ASF w stadzie, przede wszystkim na obszarach na których choroba występuje lub w sąsiedztwie tych obszarów) należy zgłosić podejrzenie ASF do właściwego powiatowego lekarza weterynarii celem umożliwienia pobrania próbek w kierunku wykluczenia ASF.

Afrykański pomór świń został stwierdzony w Polsce po raz pierwszy w historii w lutym 2014 r. (powiat sokólski, województwo podlaskie) - pierwsze przypadki ASF stwierdzono u dzików. Do sierpnia 2016 r. stwierdzono w sumie 111 przypadków ASF u dzików - wszystkie dziki, u których stwierdzono ASF zostały znalezione padłe lub zostały odstrzelone w województwie podlaskim w odległości nie przekraczającej ok. 30 km od granicy polsko-białoruskiej.

Ponadto, stwierdzono 18 ognisk ASF u świń - 14 w województwie podlaskim, 3 w województwie lubelskim i 1 w województwie mazowieckim (wg danych na 30.08.2016 r.).