Rozdwojenie jaźni po gdańsku. Jarosław Wałęsa kontra Paweł Adamowicz

Z jednej strony mamy kandydata PO na prezydenta miasta, Jarosława Wałęsę. Europoseł się nie leni i już przedstawił swojego pierwszego wiceprezydenta. Z drugiej strony stoi Paweł Adamowicz i grono jego wyznawców, też związanych z Platformą. Zresztą on cały czas nie kryje sympatii do tej partii i jako ofiarny przedstawiciel totalnej opozycji na niwie samorządowej zwalcza PiS, jak tylko siły mu pozwalają. Na ostatniej sesji Rady Miasta Gdańska prezydent Adamowicz (cytuję za gdansk.pl) mówił: „Jest plan, aby zabrać Gdańskowi i gdańszczanom cały półwysep Westerplatte, aby zabrać Gdańskowi pomnik z placem. Aby to wszystko zostało zabrane miastu Gdańsk i przekazane do skarbu państwa”. Oczywiście, za wrogim przejęciem stoi PiS. „Prezydent Adamowicz otrzymał gromkie brawa za to wystąpienie od radnych Platformy Obywatelskiej” - podkreślono na gdansku.pl.

Kto więc jest lepszym przedstawicielem Platformy w Gdańsku: Jarosław Wałęsa czy jednak mimo wszystko Paweł Adamowicz, którego hołubią radni PO? Na kogo oddać ma głos zwolennik totalnej opozycji, by z czystym sumieniem poczuć, że zaszkodził pisowcom? To pytanie iście hamletowskie, takie „być albo nie być” dobrego platformerskiego wyborcy.

Na dodatek część działaczy lokalnej PO „po cichu” wspiera Adamowicza, kolportując na mieście mniej lub bardziej oficjalnie, że młody Wałęsa powinien zostać lepiej prezydentem Brukseli, bo w Gdańsku jedynie bywał gościem. Oczywiście, na zewnątrz w partii jest jedność, ale to tylko pozory - faktycznie mamy rozdwojenie jaźni, także u wielu polityków tej partii. Można to zlikwidować w jeden sposób: lekiem byłoby wycofanie się Adamowicza z prezydenckiego wyścigu. Wtedy Wałęsa mógłby spokojnie walczyć tylko z jednym wrogiem.