Pseudobohaterstwo jest koszmarnym błędem [ROZMOWA]

Czy grypa może zabić?
Grypa może zabijać. W historii ludzkości pandemie grypy powodowały wiele milionów zgonów. Zwykle jako przykład przytacza się grypę “hiszpankę” z początku XX w., a z bliższych nam lat epidemię krwotocznego pogrypowego zapalenia płuc z lat 60-tych XX w. Grypa zabija powodując rozliczne powikłania, zwłaszcza u osób obciążonych innymi chorobami, choćby układu krążenia czy przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego. Niebezpieczna bywa także dla małych dzieci. Należy nadmienić, że i u zupełnie zdrowych osób może dojść do zagrażających życiu powikłań. Nie są to zdarzenia częste, ale wobec masowych zachorowań na grypę wydawać się może, że jest ich dużo.

W jaki sposób można odróżnić “świńską” grypę od tradycyjnej?
Istnieją trzy typy wirusa grypy A, B i C. Typ C nie ma znaczenia populacyjnego i powoduje bardzo łagodne infekcje. Najważniejszy obecnie jest typ A. Konkretny podtyp wirusa typu A ustala się w oparciu o jego białka hemaglutyninę i ne-uraminidazę, stąd spotykane informacje w rodzaju “wirus typu AH1N1”. Kliniczne odró-żnienie jest niemożliwe; poszczególne rodzaje ustala się w oparciu o specjalistyczne badania laboratoryjne wykonywane w wybranych laboratoriach i w wybranych przypadkach.

Czy grypę można “przechodzić”, czy trzeba leżeć w łóżku?
Grypa powoduje objawy o różnym stopniu nasilenia. Przebieg może być na tyle łagodny, że nie ogranicza zbytnio aktywności chorego i niekoniecznie taki człowiek musi leżeć w łóżku. Nie oznacza to jednak, że przy zauważeniu u siebie nawet pozornie banalnych objawów należy to zlekceważyć. Koszmarnym błędem jest “roznoszenie infekcji” i pseudobohaterstwo polegające np. na chodzeniu do pracy na siłę, bo inaczej świat się zawali. Rozsądne jest pozostanie w domu i przyjmowanie środków objawowych. Zupełnie nie wyobrażam sobie kontynuowania normalnej aktywności przy średnio czy silnie wyrażonych objawach. Wtedy bezwzględnie należy zostać w domu i zasięgnąć porady lekarskiej.