Po pracy na poczcie gotuje i piecze ciasta

Co lubi Pan w swojej pracy najbardziej?Najbardziej lubię kontakt z ludźmi oraz możliwość pracy na świeżym powietrzu.

A czego Pan nie lubi?Nie lubię brzydkiej pogody – wiatru, zimy i ulewy.

Proszę opowiedzieć jakąś śmieszną historię, która przydarzyła się Panu w pracyPomagałem kiedyś koledze, który pracuje na tzw. okienku, czyli jest asystentem na poczcie. Pewna pani chciała kupić znaczek. Spytała, czy dostanie dwa znaczki do Warszawy. Odpowiedziałem jej, że tak, ale tylko przez Bydgoszcz. Zdziwiona kobieta zgodziła się.

A czy niebezpieczna sytuacja również zdarzyła się Panu podczas pracy na poczcie?Czasami zaczepiają mnie nieciekawe osoby, którym na przykład brakuje kilku groszy do piwa. Kiedyś też zdarzyło się, że pogonił mnie groźny pies. Na szczęście udało mi się schronić w sklepie mięsnym. To była jedyna niebezpieczna sytuacja związana z psami. Bo tak na ogół to jestem z nimi dogadany. Zawsze staram się mieć dla nich coś dobrego do przegryzienia.

Jaka była najdziwniejsza przesyłka, jaką Pan doręczał?Dostarczałem ją w lipcu. Był to list polecony, w kopercie bąbelkowej, ze Stanów Zjednoczonych. Wyciekł z niego sos chili. Miałem ubrudzoną koszulkę i spodnie. Dobrze, że trzymałem przesyłkę wtedy w ręku, a nie w torbie, bo dopiero była by tragedia.

Jak spędza Pan wolny czas po pracy?Najbardziej lubię gotować. Z zawodu jestem bowiem kucharzem. Potrafię ugotować wszystko. Z przyjemnością podejmuje się również pieczenia ciast.