Plebiscyt Dziennika Bałtyckiego. Paweł Dąbrowski - przedstawiciel dyscypliny, która uczy powstawać

W naszej sportowej zabawie Paweł Dąbrowski bierze udział już po raz drugi. To jeden z tych zawodników, którzy nie są sportowymi efemerydami, a ich usiągnięcia nie wynikają ze szczęśliwego splotu okoliczności. 35-letni rugbista, trener i nauczyciel cały czas trzyma się wyznaczonego sobie celu. Świetnie obrazuje to motto, którym kieruje się Dąbowski: „Przegrywa nie ten, który padł, ale ten który nie chciał powstać”.

- Wiadomo, że sportowiec trenuje i walczy po to by zdobywać laury - mówi popularny „Żuber”. W mijającym roku z Arką nie udało mi się zdobyć medalu w lidze ale i tak czuję się spełniony jako rugbista. Zagrałem, w minionym sezonie, we wszystkich meczach w barwach Arki. Wiem, że mój czas jako sportowca powoli mija, więc cieszę się ze zdrowia i tego, że moją wiedzę mogę przekazywać młodszym - mówi „Dziennikowi Bałtyckiemu” Paweł Dąbrowski, który jeszcze w tym roku był powoływany do reprezentacji Polski. - Od czterech lat kiedy też kandydowałem w waszym plebiscycie, nic się nie zmieniło, poza tym, że jestem o cztery lata starszy - dodaje. Trenuję i gram w tym samym klubie, szkolę w nim młodzież i uczę wychowania fizycznego w ZS nr 9 i ZS nr 12 w Gdyni.

Paweł Dąbrowski twierdzi, że rugby to nie tylko sport. - Jeśli chłopcy, którym staram się wpoić zasady gry w rugby poradzą sobie w niej, to w życiu też sobie dadzą radę - mówi rugbista, którego najwierniejszymi kibicami są: żona Iwona i córka Marysia.

Dąbrowski jest wychowankiem Dębicy Lincera Pruszcz Gd. Po przeniesieniu sekcji rugby do Gdańska Dąbrowski był zawodnikiem AZS AWFiS, potem wyjechał do Francji, gdzie przez kilka miesięcy trenował i grał w barwach francuskiego klubu Lille Metropole Rugby. Po powrocie grał krótko w AZS AWFiS, po czym przeszedł do gdyńskiej Arki. Z „Buldogami” Dąbrowski zdobył cztery tytuły mistrza Polski i Klubowy Puchar Europy FIRA w 2005 roku w Splicie. Jest wielokrotnym reprezentantem Polski i jednym z najbardziej lubianych i szanowanych w środowisku zawodników. Na ponowną nominmacje zasłużył, nie tylko jako świetny sportowiec, ale także ceniony wychowawca.