Nasza szopa. Urząd Dobra Rada [FELIETON]

Pisałem tydzień temu o szkolnym śledztwie w sprawie napisu „Andrzej Dupa”, ironizując, że ABW jeszcze się doń nie włączyła. ABW faktycznie nie, ale okazuje się jednak, że sprawą zainteresowała się prokuratura. I kogo wzięła na celownik? Dyrekcję, która wykazując się nadgorliwością, nękała uczniów? Nie. Więc może jednak autora napisu? Też nie. Sprawdza, czy dziennikarze, którzy opisali to kuriozalne wydarzenie, nie naruszyli godności prezydenta. Podobne kłopoty może mieć też Władysław Frasyniuk, który w wywiadzie dla TVN przywołał tę sytuację.

Obawiam się, że niedługo jak ktoś będzie chciał coś publicznie powiedzieć o prezydencie, kimś z rządu albo tzw. naczelniku, będzie musiał zwrócić się o pisemne zezwolenie do stosownego urzędu.

Urząd ten właściwie należałoby powołać dla dobra samych obywateli, żeby zawczasu mogli sprawdzić, czy warto otwierać usta, czy lepiej nie ryzykować.

Dajmy na to, że takiego obywatela poruszył artykuł w ostatnim „Newsweeku” o tym, że pan prezydent śledzi na Twitterze konta internautek o nickach Foczka, Karolina Wazelina i ruchadło leśne. Idzie zatem do wspomnianego urzędu i mówi: - Chciałbym się podzielić tymi rewelacjami z kolegami z pracy, ale nie wiem, czy to mnie nie narazi na przykrości. - Czy pan zwariował? W pracy? Przecież kierownik ma obowiązek zaraz zgłosić to do prokuratury. Inaczej go wyleją. - A jak dziś wieczorem przyjdą kumple na mecz, mogę? - Jacy to kumple? - Szwagier i sąsiad. - Pan poda mi numer swojej komórki.

Obywatel podaje, a urzędnik wklepuje coś do komputera i klika kilka razy. - Ten kumpel to pan Paweł spod czwórki? - Skąd pan wie?

Urzędnik tylko uśmiecha się i mówi ściszonym głosem: - Pawłowi może pan powiedzieć, jak będziecie sami, ale na szwagra to bym na pana miejscu uważał.

[email protected]