Na Pomorzu zostały tylko cztery wolne respiratory dla chorych z COVID-19. Stan na 2.11.2020 r. Czy nie zabraknie aparatów ratujących życie?

Na głównej stronie Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego pojawiła się w poniedziałek, 2 listopada informacja, że na 60 respiratorów, przeznaczonych dla pacjentów z COVID-19 już 56 zostało zajętych. Oznacza to, że w najbliższych dniach może dojść do całkowitego załamania systemu opieki nad najciężej chorymi, którzy będą wymagali wspomagania oddechu.

Pod koniec ubiegłego tygodnia Zarząd Województwa Pomorskiego powiadomił, że oddaje do dyspozycji zakażonych SARS-CoV-2 dodatkowe 17 łóżek z respiratorami i 10 z tlenoterapią. Dodatkowe stanowiska mają pojawić się głównie w:

• szpitalu na gdańskiej Zaspie,
• a także w szpitalach zakaźnym
• i w Kościerzynie.

WIĘCEJ TUTAJ: Pomorskie szpitale podległe marszałkowi oddają 243 dodatkowe łóżka dla chorych z COVID-19

Problem w tym, że najwcześniejszy termin utworzenia nowych stanowisk to 12 listopada. Czy w związku z dramatyczną sytuacją planowane jest przyspieszenie?

– Jest to o tyle trudne, że te terminy są już i tak napięte – mówi dr Tadeusz Jędrzejczyk, dyrektor Departamentu Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego. – Konieczna jest organizacja kadry do obsługi respiratorów, a także podłączenie instalacji. W przypadku szpitala św. Wojciecha na Zaspie blok, w którym mają stanąć łóżka z respiratorami, nie jest używany przez pacjentów. Dlatego trudno będzie to przyspieszyć.

WIĘCEJ TUTAJ: Jak działa respirator? Powoduje odleżyny, zwężenie tchawicy, ale często to jedyna metoda, by uratować komuś życie

W tej sytuacji zadecydowano, że Uniwersyteckie Centrum Kliniczne do czwartku, 5 listopada, uruchomi 14 stanowisk z respiratorami.

– Rzeczywiście, UCK ma jeszcze takie możliwości – słyszę od szefa OIOM jednego z pomorskich szpitali. – Jednak z dużymi obawami patrzę w najbliższą przyszłość. Respiratory i łóżka można wyciągnąć z magazynów, ale zasoby kadrowe są na wyczerpaniu. Nigdy nas nie było za dużo, a teraz dochodzą nas jeszcze wieści o kolejnych zakażonych anestezjologach i pielęgniarkach anestezjologicznych. Problemem nie jest brak aparatu, ale człowieka, który będzie umiał go obsłużyć.