Miasto daje się zapylić

Oto jeden z dowodów braku reakcji na wspomniane zarządzenie. Na terenie kampusu Uniwersytetu Gdańskiego fachowcy układający płytki chodnikowe cięli je piłami mechanicznymi, co powodowało powstawanie chmur pyłu i dymu. Przechodzący tamtędy studenci wdychali drobiny, na których mogą znajdować się rakotwórcze substancje. Tymczasem wojewoda nakazuje, by takie cięcia kamieni odbywały się pod przykryciem.

O tym, jak zaawansowane są przygotowania do spełnienia nakazów wojewody, mówiono podczas konferencji dotyczącej stanu środowiska w Gdańsku. Powołano zespół konsultacyjny, który obmyśla sposoby poprawy sytuacji.

- Zarządzenie wojewody zaleca, by eliminować emisję pyłów ze składowisk materiałów sypkich i magazynów - przypomniała Dagmara Nagórka-Kmiecik, zastępca dyrektora Wydziału Środowiska Urzędu Miejskiego w Gdańsku.

Piasek i inne towary pylące na czas transportu powinny być zraszane, przykryte plandekami. Największym problemem jest jednak kurz, unoszący się z powierzchni ulic.
Wojewoda nakazuje doprowadzenie do zmniejszenia zawartości w powietrzu pyłu zawieszonego, oznaczanego umownie symbolem PM 10.

Jego drobiny mają średnicę 10 razy mniejszą od grubości ludzkiego włosa. Takie drobiny wpadają do płuc, wnosząc szkodliwe substancje, nawet rakotwórcze. Jeszcze groźniejszy jest PM 2,5, docierający do naszych oskrzeli, a PM 1 dostaje się wprost do krwiobiegu.

Drobiny, wnoszące niezdrowe elementy do naszych organizmów, powstają na przykład w wyniku ścierania się opon samochodowych. Powstają także wówczas, gdy ciężarówki z piaskiem przejeżdżają przez miasto. Nawet, gdy są puste, z brudnych kół i skrzyń ładunkowych unosi się chmura kurzu. Co więc robić w ramach programu naprawczego? Po prostu... myć te pojazdy.

Na razie specjaliści próbują zmniejszyć w Gdańsku ilość PM 10. W następnych etapach trzeba będzie zadbać o jeszcze większą czystość powietrza. Za dużo jest też innych substancji w atmosferze. Zdaniem Macieja Lorka, dyrektora Wydziału Środowiska Urzędu Miejskiego w Gdańsku, przybywa toluenu i ksylenu.

To zjawisko jest notowane także w wielu innych europejskich miastach.
To mało znaczące pocieszenie. Z poprawy jakości powietrza Polska musi rozliczać się przed Komisją Europejską. Pierwszy raport musi zostać tam wysłany już w przyszłym roku.