Krzysztof Juras o Lechii Gdańsk: Banaczek piąty w historii [KOMENTARZ]

Pierwsze dwa mecze nowego szkoleniowca i dwa zwycięstwa, tak w historii Lechii często się nie zdarzało. W ekstraklasie ostatni raz takiej sztuki dokonał w 2014 r. Ricardo Moniz (3:1 z Piastem Gliwice i 2:1 z Zagłębiem Lubin), jednak najlepszy start zanotował Hubert Kostka w 1995 r. (2:1 ze Śląskiem Wrocław, 2:0 z Amiką Wronki, 2:0 z GKS Bełchatów oraz 3:3 w Tarnobrzegu z Siarką, gdzie zwycięstwo biało-zieloni stracili w ostatniej minucie meczu). W ogóle w całej historii ekstraklasowych występów Lechii tylko czterech trenerów przed Banaczkiem cieszyło się ze zwycięstwa w debiucie. Byli to: Edward Drabiński, Michał Globisz oraz wspomniani już Kostka i Moniz. Przypomnę, że Dawid Banaczek jest 27 z kolei szkoleniowcem, który prowadzi Lechię w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Wracając do sobotniego spotkania, to bez wątpienia wszyscy zawodnicy zasłużyli na słowa pochwały, jednak szczególnie chciałbym zwrócić uwagę na postawę bramkarza Lechii Marko Maricia. Przez większą część meczu można powiedzieć, że gdyby nie cień to umarłby z samotności, jednak jak przyszło co do czego, to wykazał się interwencją na wysokim poziomie. Znamionuje to, że ten zawodnik ma potencjał na gracza wysokiej klasy.

Na koniec jedna rzecz mnie rozbawiła, a mianowicie pomeczowa wypowiedź Sebastiana Mili, w której to chwali prezesa Adama Mandziarę. Przypomniała mi ona scenę z komedii „Miś” Stanisława Barei, w której to zawodniczki klubu Tęcza mówią: „Warunki na zgrupowaniach miałyśmy bardzo dobre! Wszystko to zasługa naszego prezesa i nie jest prawdą, że nad łóżkami dach przeciekał! Szczególnie że prawie nie padało! Prezes dba o nas jak ojciec najlepszy”!

Skoro w Lechii, podobnie jak w filmie, prezes dba tak o podopiecznych, to nic, tylko wypada się z tego cieszyć...