Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Krzysztof Jackowski, jasnowidz z Człuchowa odpowiada na listy [PRZEPOWIEDNIE DLA CZYTELNIKÓW]

Tadeusz Woźniak
Archiwum
Zapraszamy do korzystania z naszego pośrednictwa - tel. 889 239 323 lub [email protected]. Adres do wysyłki: Tadeusz Woźniak, Urząd Pocztowy Gdynia 24, ul. 2 MPS 11, 81-624 Gdynia, skr. 21

Krzysztof Jackowski, jasnowidz z Człuchowa, co tydzień na naszych łamach odpowiada na listy Czytelników

Bożena N.: Mąż zdradzał mnie z młodą kobietą. Jakie ja popełniłam błędy, że mąż posunął się do zdrady? Twierdzi, że zerwał tamten związek. Minął już rok, a ja nie mogę zapomnieć, choć wybaczyłam. Czuję się niekochana, zdeptana i zeszmacona. Ten człowiek jest całym moim życiem. Może został ze mną tylko z litości i rozsądku, bał się że odsunie się od niego rodzina, dzieci i wnuczęta, które bardzo kocha? Często chodzi zamyślony i niespokojny, jakby czegoś się bał. Nie śpi po nocach. Czyżby w znajomości z tą kobietą tkwiła jakaś głęboka tajemnica? Czy ta Pani mężem manipuluje, a jeśli tak to dlaczego? Po przebytych stresach zaczęłam chorować, czy kiedyś moje zdrowie się poprawi?

Krzysztof Jackowski: Proszę Pani, Pani mąż to facet, który urodził się z kłamstwem na ustach, z takim czarującym, uwodzicielskim kłamstwem. Takim był, jest i będzie. Potrafi tak grać, że co chce sprzedać to sprzeda jako prawdę. Uważam że on rzeczywiście zerwał tamten związek i nie będzie do niego wracał, ale to jest taka niespokojna dusza. Ciągle będzie pakował się w jakieś kłopotliwe sytuacje, będzie stwarzał takie sytuacje, wręcz ich szukał. Taka natura, z takim człowiekiem się Pani związała i takie są tego konsekwencje. Tamten związek kończył się już, gdy go Pani odkryła. Nie dlatego, że go Pani odkryła. Z inicjatywy tamtej kobiety. Nie wiadomo jak mąż by się zachował, gdyby nie kategoryczne stanowisko tamtej kobiety. Na szczęście ona miała dość tych dwuznacznych, skomplikowanych sytuacji.

Pani kłopoty zdrowotne zaczęły się z powodu nerwicy, oczywiście na skutek przeżyć jakie zafundował Pani mąż. Łatwiej powiedzieć, trudniej wykonać, ale powinna Pani dystansować się wobec tych problemów. Denerwowaniem się niczego Pani nie naprawi, a szkodzi sobie na zdrowiu. Zdrowie ważniejsze od trwałości Pani małżeństwa. Trzeba to sobie uświadamiać i powtarzać. Zdaję sobie sprawę, że to niełatwe, ale tak trzeba.

***

Remigiusz B.: Mam 31 lat, życie ogólnie stabilne i spokojne lecz całkowicie nie układa mi się w sprawach sercowych, relacjach damsko-męskich. Nawet już trochę przyzwyczaiłem się do bycia singlem - kawalerem i docenienia, że też to ma swoje zalety, lecz chciałbym być w związku czy nawet w małżeństwie. Powoli zaczyna mi się układać z egzotyczną dziewczyną o imieniu Carmen. Dziewczyna pochodzi z Ameryki Południowej, ma około 30 lat. We wrześniu tego roku planuję z nią pozwiedzać Polskę, Czechy i inne kraje Europy. Czy w przyszłości będę z tą dziewczyną w związku? Mam cichą nadzieję, że nasza znajomość przerodzi się nawet w małżeństwo. Czy życie raczej inaczej się ułoży dla mnie? Bardzo chciałbym wiedzieć czy będę miał dzieci? Ciekawi mnie też w jakim kraju będę żył jeśli będziemy małżeństwem z Carmen?

Krzysztof Jackowski: Oczywiście, życzę Panu jak najlepiej i podobnie jak Pan chciałbym, aby ułożył Pan sobie życie z tą kobietą. Obawiam się jednak, że nic z tego związku nie wyniknie. W najlepszym razie to wspólnie spędzicie w tym roku urlop, pozwiedzacie Polskę i Europę. A może nawet nie dojdzie do tego wspólnego zwiedzania… Myślę, że Pan wyczuwa dystans, jaki ciągle zachowuje wobec Pana ta kobieta. Według mnie w przyszłości nic nie będzie was łączyło, obym się mylił. Nie tylko Pan jest bardzo zainteresowany tą osobą, ona o tym dobrze wie i szybko zakończy wasz związek. Radzę niech Pan zbytnio nie angażuje się uczuciowo, bo tym mocniej będzie przeżywał Pan rozstanie. Pozostanie Pan sam, bo jest Pan typem samotnika i w rzeczywistości ani nie chce, ani nie potrafi tego zmienić. Trochę podświadomie, a trochę świadomie wybiera Pan taki samotniczy tryb życia. Oczywiście warto byłoby to zmienić. I znowu - łatwiej radzić, trudniej wykonać, ale powinien Pan się starać. Inaczej będzie Pan nabierał różnych dziwactw, niesympatycznych manier, które będą Pana izolować od innych, od związków z kobietami.

***

Krystyna J.: Mam prośbę do Pana, chodzi mi o wizje dotyczące przyszłości córek. Jestem w związku od ponad 40 lat, mamy trzy córki, już dorosłe. Staraliśmy się z mężem o dobre ich wychowanie i wykształcenie. Obecnie coraz bardziej boję się o ich przyszłość. Naszą również. Proszę mi powiedzieć jak sobie ułożą życie, co je czeka. Najstarsza córka przebywa za granicą, czy wróci do kraju, czy będzie miała pracę i czy będzie w związku z człowiekiem, z którym jest od paru lat? Średnia córka mieszka z nami, ale ostatnio kupiła mieszkanie na kredyt. Czy będzie miała pracę i jak sobie ułoży życie. Czy spotka człowieka, który ją będzie kochał - obecnie jest w związku, ale moje dziecko ma trochę trudny charakter. Najmłodsza córka również mieszka z nami. Czy się usamodzielni? Ma problem z pracą. W tym roku podejmuje kolejny kierunek studiów, czy go ukończy? Mam wrażenie, że sama się już pogubiła. Najchętniej jeździłaby po świecie.

Krzysztof Jackowski: Najstarsza córka Anna, ta która przebywa za granicą, nie wyjdzie za mąż za tego partnera, z którym jest od kilku lat. Nie będzie małżeństwa z tego związku, nie będzie też dzieci, bo ten partner ich nie chce. Co gorsza, córka akceptuje taki stan rzeczy, jej to odpowiada. Córka kocha tego mężczyznę i chce tak żyć, nie myśli też o powrocie do kraju. Co mi się nie podoba to to, że nie jest to związek partnerski. Córka jest bardzo podporządkowana temu mężczyźnie i robi wszystko, by sprostać jego oczekiwaniom. Średnia córka Małgorzata, to silna osobowość, apodyktyczna wręcz. Wie czego chce i daje sobie w życiu radę. Kupiła mieszkanie, bo chce żyć po swojemu, nie być skrępowaną przez waszą, rodzicielską kuratelę. Związek z obecnym partnerem rozpadnie się, również kilka następnych związków. Partnerzy, których córka wybiera, nie są skłonni do uległości, ona też, dlatego nie będzie stałego związku, nie będzie dzieci.

Najmłodsza córka Justyna, też jest niezależna i niebanalna. Marzy o podróżach, poznawaniu świata, ciekawych ludzi. Ona też nie planuje tradycyjnego związku i póki co nie widzę jej w małżeństwie, otoczonej dziećmi. Na tym polega tragizm sytuacji, że Pani córki mają zupełnie inne oczekiwania wobec życia aniżeli Pani. Nie myślą o prokreacji, o szczęśliwych stabilnych rodzinach. Być może kiedyś będą żałować, odczują brak rodzinnego ciepła, na razie za tym nie tęsknią, w ogóle o tym nie myślą. Przykro mi to mówić, bo wiem, że nie takich oczekiwała Pani ode mnie wiadomości. No ale mówię, co czuję.

***

Grażyna B.: Pisałam do Pana ponad rok temu w sprawie mojego zięcia - miał wtedy pierwszy atak padaczki. Pana odpowiedź była dla nas wielkim pocieszeniem. Przypuszczaliśmy, że ataki się nie powtórzą, tak twierdził lekarz i Pan również. Zięć jest marynarzem i wypłynął w kolejny rejs. W Anglii w porcie, w kajucie, w nocy miał ataki, był sam, rano znaleziono go bardzo pokaleczonego, ustała praca serca, lekarz zjawił się szybko i go reanimował przywracając czynności życiowe. W czasie pobytu w szpitalu w Anglii miał kilka ataków, do tego doszła infekcja i gorączka. Wracał do kraju przez Sztokholm i tam na lotnisku ponownie miał ataki. Znów szpital i kilkanaście ataków w czasie pobytu. Po dwóch dobach wrócił do Polski z opiekunem. Lekarz zlecił antybiotyki i silne leki. Po nich nie potrafi normalnie funkcjonować, nic nie pamięta sprzed ataków, nie zawsze rozumie co się do niego mówi, nie słucha poleceń lekarza (nie palić, nie prowadzić samochodu, nie siedzieć zbyt długo przed komputerem). Mówimy, prosimy, tłumaczymy, i umieramy ze strachu o niego. Do tego jest bardzo gwałtowny, wybuchowy, wręcz agresywny. W rozmowie z nim - największy stres wywołuje u niego fakt, że nie będzie już pracował. Ma na utrzymaniu żonę i dwoje dzieci oraz raty kredytu za mieszkanie. Chciałam prosić Panie Krzysztofie o pomoc. Wysyłam najnowsze zdjęcie zięcia i córki - chcielibyśmy wiedzieć co dalej z jego chorobą. Te ataki prawdopodobnie spowodowały uraz (uszkodzenie płata skroniowego). W wieku 17 lat miał wypadek, kobieta najechała na niego samochodem. Jak potoczy się ich życie, czy sobie poradzą? Jak możemy im pomóc? Córka jest w rozsypce. Proszę szczerze napisać co Pan ujrzy w wizjach. Może trzeba będzie czemuś zapobiec. Zięć momentami myśli już o pracy za granicą przy malowaniu, bo na statki już nie powróci, ale przecież nie wolno mu wykonywać fizycznej pracy. Armator angielski, u którego pracował, próbuje umywać ręce i pozbyć się go. Czy warto wziąć adwokata aby go reprezentował i czy to przyniesie jakieś efekty? Prosimy o odpowiedź. Błagamy!

Krzysztof Jackowski:
Przykro mi, że się pomyliłem, szczególnie że jest to taka poważna i ważna sprawa. Nie znałem diagnozy lekarza, więc się nią nie sugerowałem, takie miałem poczucie. Skoro lekarz też był tego samego zdania, to mnie trochę usprawiedliwia, były jakieś podstawy do takiego twierdzenia. Powiem więcej - to poczucie jest nadal aktualne; uważam że za jakiś czas te ataki padaczki całkowicie zanikną. Ja sądzę, że ataki mają związek ze sferą psychiczną zięcia. Na niego źle wpływa oderwanie od rodziny, oddalenie od domu; wywołane tym przeżycia przyczyniają się do wystąpienia ataków. Z tego względu wyjazd do pracy fizycznej za granicą byłby niewskazany. Mimo że sytuacja jest trudna, zięć powinien pozostać w domu i zająć się swoim zdrowiem. Uważam że zięć naprawdę wróci do pełnego zdrowia. Państwo jesteście dobrą rodziną i zapewne nie pozostawicie córki i zięcia samym sobie. Trzeba im pomagać. Jak? Zdecydowanie i mądrze. Poradzicie sobie z tymi problemami i jeszcze wszystko będzie dobrze.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dziennikbaltycki.pl Dziennik Bałtycki