KALENDARZ "POMORZE - REGION WOLNOŚCI". Grudzień: Galeria z długą historią i tradycją

Czas powojenny obfitował w szczególny entuzjazm dla wszystkiego, co uwydatniało aspekty normalnego życia. Przed powstaniem Biura Wystaw Artystycznych, w głowach Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego zrodziła się idea Festiwalu Sztuk Plastycznych w Sopocie.

Po rozmowach z przedstawicielami Międzynarodowych Targów Gdańskich oraz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, podjęto decyzję o organizacji festiwalu wraz z poszerzeniem wystawy profesorów PWSSP. Od 1951 roku dalsze prowadzenie imprezy przejęło BWA. Festiwal wpłynął na formułę jego działania. Jego oferta była niebywale szeroka, prezentowano sztukę współczesną razem z pokazami dawnego malarstwa i ceramiki.

Rok 1981. Widok od strony mola w Sopocie na Galerię Sztuki Współczesnej i Tradycyjnej oraz fontannę. Istnieje od 1952, początkowo jako oddział, a później samodzielne Biuro Wystaw Artystycznych. Po wybudowaniu nowego Domu Zdrojowego instytucja doczekała się siedziby z prawdziwego zdarzenia.

W czasach, gdy życie wystaw artystycznych w Polsce dopiero się formowało, takie różnorodne oraz otwarte pokazy umożliwiały kontynuowanie kulturalnego dziedzictwa, przerwanego latami wojny. Dlatego, w pierwszych edycjach festiwalu organizowane były głównie wystawy historyczne, które wykorzystywały zbiory muzealne.

W 1962 roku życie artystyczne na Wybrzeżu płynęło własnym nurtem, a jego pierwszoplanową instytucją, która nadawała mu ton, było właśnie BWA.

Popularne spotkania ceramiczne przerwała dopiero w 1976 roku zmiana dyrekcji. Ze Związku Literatów Polskich do BWA przyszła Zenona Wilczewska. Lata jej przewodnictwa (1976-1991) były okresem dynamicznych zmian.

Po stanie wojennym

Artyści na Wybrzeżu podzielili się artystycznie i politycznie. W konsekwencji przemian ustrojowych nad przyszłością Biura Wystaw Artystycznych rozgorzała dyskusja.

Pod koniec dyrekcji Zenony Wilczewskiej rozpoczęły się rozmowy także nad przyszłym przeznaczeniem centrum Sopotu. Środowisko artystyczne poczuło się zagrożone planami władz miasta, które zamierzały nadać kurortowi status uzdrowiska oraz odbudować Dom Zdrojowy i przywrócić jego dawne funkcje, zostawiając część przestrzeni na galerię sztuki.

Ostatecznie, w wyniku konkursu ogłoszonego w styczniu 1992 roku, Biuro Wystaw Artystycznych zostało przemianowane na Państwową Galerię Sztuki, zmieniła się również dyrekcja: kierownictwo objął Ryszard Ziarkiewicz, który w trakcie swojej działalności dużą uwagę przykuwał do funkcji edukacyjnej galerii.

Na wykłady zapraszał najlepszych teoretyków, historyków i krytyków sztuki. W latach jego dyrekcji tradycyjne formy twórczości artystycznej zostały zastąpione przez instalacje, obiekty oraz sztukę wideo.

Po pracach inwestycyjnych Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie została jedynym miejscem w Trójmieście, gdzie moż-na było doświadczać sztuki, która wykorzystywała techniki wizualne. Większość tych ekspozycji zyskała szeroki rozgłos w całym kraju, wystawy były również komentowane w specjalistycznej prasie.

Galeria dziś

Obecnie dyrektorem Państwowej Galerii Sztuki jest Zbigniew Buski. Galeria jest instytucją samorządową, finansowaną przez gminę Sopot. Jej siedziba mieści się w nowym Domu Zdrojowym, gdzie została przeniesiona po zakończeniu przebudowy Sopotu.

W ciągu roku PGS realizuje ok. 25 wystaw sztuki współczesnej i tradycyjnej. Galeria prezentuje różnorodne dzieła, współpracuje z wieloma placówkami w kraju i zagranicą. W swoim programie wystawienniczym pokazuje osiągnięcia gdańskich twórców młodego i starszego pokolenia.

Ale to nie wszystko. PGS zajmuje się również działalnością edukacyjną i wydawniczą. Współpracuje ze znanymi projektantami oraz grafikami. Tworzy i wydaje katalogi, foldery, zaproszenia i plakaty towarzyszące wystawom.

Galeria w swoich zbiorach posiada własną kolekcję sztuki współczesnej, na którą składają się w większości prace gdańskich autorów. Zbigniew Buski podkreśla jej edukacyjną rolę wpisaną w krajobraz Sopotu.

- Staramy się tę działalność realizować coraz lepiej. Pracują z nami trzy edukatorki, które oprócz tego, mają zadania koordynacyjne, tworzą wystawy. Mają także zajęcia czasami z dwiema, trzema grupami dziennie. Wierzę, że te grupy dzieci, które przychodzą do nas, wychodzą zadowolone i szczęśliwe, że mogły obejrzeć galerię, uczestniczyć w zajęciach, powiedzą potem do taty czy mamy: „Chodź, pójdziemy, pojedziemy do tej galerii przy molo”. I to uważam za istotne. W każdej działalności kulturalnej, a szczególnie w sztuce, trzeba zaczynać od podstaw. To taka praca pozytywistyczna - stwierdza.

Obecne wydarzenia w PGS

Obecne ekspozycje w Państwowej Galerii Sztuki to, m.in. wystawa fotografii i grafiki Erazma Wojciecha Felcyna “Wyspy Szczęścia” oraz “Anatomia Apokalipsy”, “ODMOWA” Rafała Milacha, “Kwiaty zła” - wystawa, której kuratorami są Arti Grabowski i Małgorzata Kaźmierczak i “Sztuczki i rzezie” Ireny Kalickiej oraz Tomasza Patryka.