Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Jezus na twitterze: Wróciłem

Hanna Wieczorek
fot. Wikimedia
Kiedyś ktoś powiedział, że dla niego jednym z cudów jest szybkość, z jaką po świecie rozprzestrzeniła się Dobra Nowina. A gdyby Jezus Chrystus Zmartwychwstał dzisiaj? Wystarczyłoby wrzucić informację do sieci...

Jest noc z czwartku na piątek. Jezus z uczniami spożył ostatnią wieczerzę i przechadza się po ogrodzie Getsemani w Dolinie Cedronu u stóp góry Oliwnej w Jerozolimie. Do Getsemani zbliżają się świątynni oprawcy, prowadzi ich Judasz. Ten, komu złoży pocałunek, zostanie pojmany...

Szeptana nowina miała porażającą siłę
Upłynęło niewiele czasu, a wieści o Ostatniej Wieczerzy, pojmaniu Jezusa, Męce Pańskiej, a wreszcie Zmartwychwstaniu Chrystusa rozeszły się po całym Cesarstwie Rzymskim, a nawet poza jego granicami. Rozeszły się szybko. Można powiedzieć szokująco szybko, bo technika przekazywania informacji była nieskomplikowana - powtarzano ją sobie z ust do ust. Nie od rzeczy jest stary dowcip: Dlaczego o Zmartwychwstaniu Chrystusa pierwsze dowiedziały się kobiety? Żeby wiadomość szybciej się rozeszła.

Doktor Barbara Rogowska, wrocławski politolog, specjalizująca się między innymi w religioznawstwie, uśmiecha się. Bo jej zdaniem, nie ma w tym tempie nic szokującego. Bo choć ponad dwa tysiące lat temu nie było telefonów, internetu i telewizji, komunikacja bezpośrednia była całkiem sprawna. A do tego, w przekazywanie Dobrej Nowiny wprzęgnięto system informacyjny Cesarstwa Rzymskiego. No i ludzi było znacznie mniej niż dzisiaj...

- Wiadomości przekazywali bajarze, heroldowie, wędrowni nauczyciele - opowiada dr Rogowska. - Jako, że nie było przesytu informacjami, każdą z nich przyjmowano z uwagą, nie gubiły się w natłoku innych.

Tak, tak, wędrownych nauczycieli. To był zawód. Taki nauczyciel chodził od jednej miejscowości do drugiej i opowiadał historie. Przekazywał najnowsze wiadomości, swoją wiedzę, ale też raczył słuchaczy różnymi mitami. Miały one ważne zadanie, były to opowieści o pewnych archetypach, przekazywały podstawowe prawdy o tym, czym jest świat i jakie jest nasze miejsce na nim. Hmm, dzisiaj prawdopodobnie zanim zacząłby snuć swoje opowieści, zostałby poszczuty psami.

Czas to czasem pojęcie relatywne
Ile trzeba było czasu, by świat obiegła Dobra Nowina? To zależy, jakie kryterium przyjmiemy.
Sama idea rozprzestrzeniła się błyskawicznie po całym Cesarstwie Rzymskim i poza jego granicami. Głosili ją przecież uczniowie Chrystusa, którzy rozpierzchli się po całym ówczesnym świecie.

Dłużej trwało włączenie jej w system wierzeń i system społeczny, opracowanie pewnych procedur. Ale i to nie zajęło tyle czasu, ile wydawałoby się, że powinno zająć. Wydaje się, że Cesarstwo Rzymskie przeżywało w tym czasie kryzys religijny. System religii politeistycznych, traktowanych zresztą z dużą autonomią, przestał wystarczać, stał się wręcz destrukcyjny. Nie tylko Konstantyn Wielki zdawał sobie z tego sprawę, już przednim wielu cesarzy rzymskich poszukiwało nowej religii, która stałaby się spoiwem imperium. Czekano na pojawienie się tej jednej, jedynej.

Dobra Nowina trafiała także na podatny grunt wśród ludów zamieszkujących Imperium - wielkiej rzeszy niewolników, rolników, plebsu i ekwitów. Im wszystkim potrzebna była nadzieja. A Bóg człowieczy i niewidzialny jednocześnie, uniwersalny, dawał im ją.

Judasz dzisiaj wydałby pamiętniki
Maria Magdalena, Maria Matka Jakuba (Kleofasowa) i Salome zbliżyły się do grobu i ujrzały odsunięty kamień. Maria Magdalena natychmiast udała się do apostołów, aby ich powiadomić. Pozostałe dwie kobiety weszły do grobu i ujrzały siedzącego anioła, który wskazał im na pusty grób, oznajmił prawdę o zmartwychwstaniu i polecił, by udały się do Piotra i pozostałych uczniów i powiedziały im, że zobaczą oni Jezusa w Galilei.

Jak rozchodziłaby się Dobra Nowina, gdyby Chrystus zmartwychwstał dzisiaj, w roku 2013? Moja koleżanka redakcyjna Katarzyna Kaczorowska twierdzi, że na twitterze pojawiłaby się wiadomość od Jezusa: "Wróciłem". Ja jestem przekonana, że zagotowałoby się na facebook'u i wszystkich innych społecznościowych portalach. Wpisy, zdjęcia - oczywiście robione komórkami - i komentarze liczono by w tysiącach.

Reakcja byłaby błyskawiczna. Ostatecznie żyjemy w globalnej wiosce, i jak ktoś kichnie w Ameryce, wiemy o tym po dwóch minutach i życzymy mu: "na zdrowie". Bardziej interesująca byłaby reakcja różnych stacji telewizyjnych, radiowych, gazet.

- Nie mam wątpliwości w Jerozolimie pojawiłyby się wozy transmisyjne wszystkich największych światowych sieci telewizyjnych- mówi Katarzyna Kaczorowska. - Dziennikarze łapaliby kogo się da i pytali: "Widział/a Pan/Pani Jezusa Chrystusa po zmartwychwstaniu?".

I swoje pięć minut miałby każdy, kto mógłby powiedzieć: "Ja nie, ale moja sąsiadka Maria Magdalena rozmawiała z nim osobiście. I widziała anioły, które mu towarzyszyły". "Nie, ona nie pije i nie jest narkomanką. Już nawet się nie puszcza". Ekipy telewizyjne i paparazzi koczowaliby pod pałacem Łazarza, a w gazetach pojawiłyby się wielkie teksty o życiu Jezusa, z wypowiedziami sąsiadów, jego nauczycieli, cudownie uzdrowionych. A obok dla równowagi wypowiadaliby się faryzeusze, Kajfasz i inni członkowie Sanhedrynu (najwyższa żydowska instytucja religijna i sądownicza).

Z pierwszych stron tabloidów krzyczałyby do nas tytuły: "Maria opowiada o Niepokalanym Poczęciu", "Józef nie był zazdrosny o Ducha Świętego", "Mały Jezusek nie znosił kaszy na mleku". "W Galilei zamiast wody płynie wino".

Wszyscy na gwałt próbowaliby zdobyć komórkę do Jezusa, a jeśli już nie do nie samego, to do Marii Magdaleny, Marii Matki Jakuba, Salomei.

Przed dziennikarzami i paparazzi ukrywać musieliby się uczniowie, którzy brali udział w ostatniej wieczerzy: Piotr, syn Jonasza, rybak z Betsaidy, Andrzej, brat Piotra, rybak z Betsaidy, Jakub (zwany Większym), syn Zebedeusza, Jan Ewangelista, syn Zebedeusza, brat Jakuba, Filip z Betsaidy, Bartłomiej z Ptolemaidy, Tomasz (zwany Didymos), Mateusz, były poborca podatkowy, Jakub, syn Alfeusza, Szymon Kananejczyk (zwany Gorliwym), Juda Tadeusz, syn Jakuba. Ukrywać się, bo już nie mieliby sił opowiadać, co podano na stół na Ostatniej Wieczerzy i czy całowali się z Judaszem Iskariotą.

Maria Magdalena musiałaby opowiadać o swojej niechlubnej przeszłości, a autorki tok-szołów zapraszałyby ją, by "swoją prawdziwą historią" poruszała serca ludzi i odwodziła młode dusze od uprawiania najstarszego zawodu świata.

A Judasz Iskariota? Nie powiesiłby się, wydałby pamiętniki z trzydziestoma srebrnikami na okładce.

Zaraz też, co bardziej przebojowi wydawcy, wysłaliby swoich ludzi, by ci czekali na wiele, wiele srebrników skusili głównych bohaterów dramatu do napisania swoich wspomnień. I już po kilku dniach w kioskach na całym świecie mielibyśmy komiksy o Jezusie. Ostatniej Wieczerzy i Zmartwychwstaniu.


Barabasz ekspertem najwyższej rangi

Jarosław Obremski zastanawia się chwilę: - Najpierw pomyślałem, że w internecie wiadomość rozeszłyby się błyskawicznie. Ale zaraz potem przyszło mi na myśl, że informacja o zmartwychwstaniu Jezusa zostałaby szybko ocenzurowana, bo znaleźliby się tacy, którzy zaczęliby rozpatrywać to w kategoriach "czy mi się to opłaca, czy nie?". I doszliby do wniosku, że oni na tym nie zarobią, a wręcz stracą.

Czy w telewizji pojawiliby się poważni eksperci od zmartwychwstania? Pewnie tak, ostatecznie każde wydarzenie obowiązkowo objaśniają nam panowie (rzadziej panie), których uznaje się za "fachowców" od danej sprawy. I pewnie najpoważniejszym ekspertem zostałby zapewne Barabasz.

- A i Poncjusz Piłat miałby dużo do powiedzenia w mediach. Tylko świętego Piotra nie zapraszano by do studia, bo uznano by, że jest oszołomem - dodaje Obremski.

Decydentom się nie spodobało
Trzeba pamiętać, że ponad 2000 lat temu ówcześni decydenci nie zaakceptowali faktu zmartwychwstania. Przekupili straż strzegącą grobu Jezusa, dając żołnierzom sporo pieniędzy. Ci zaś przekazali do publikacji nieprawdziwą wersję.
Ewangelie, np. Mateusza 28.11-14, mówią o tym tak: "Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. (Mt 28,14) A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». Mt 28,15). Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego".

Pewna uczona siostra, dr Kazimiera Joanna Wawrzynów, napisała o tym tak: "A dziś w XXI wieku, czy wszyscy potentaci medialni zgodziliby się na przekazywanie tej wieści? Media wówczas przekażą good news, gdy będą wyczuwać potrzeby swoich odbiorców. Ewangelista Łukasz w spotkaniu Zmartwychwstałego z uczniami prezentuje model dobrego głoszenia wieści o zmartwychwstaniu jest droga do Emaus.

Sam Chrystus przyłącza się do ludzi poszukujących sensu, rozeznaje stan ducha swych rozmówców, pyta o powód ich smutku i przygnębienia, a dopiero potem objawia się jako Zmartwychwstały. To znak dla nas, by wychodzić do ludzi, starać się ich zrozumieć i pomóc, a radość Zmartwychwstania rozbłyśnie w naszych sercach".

Bo radość Zmartwychwstania nie wyczerpuje się w transmisji newsów. Choć formy przekazu ewaluują wraz z rozwojem cywilizacji, to najgłębsze potrzeby człowieka sprowadzają się do poszukiwania sensu swego życia, budowania szczęścia w bezpośredniej relacji z innymi.

Radość zmartwychwstania Chrystusa powinna być przekazywana z serca i przyjęta sercem. Ten proces wymaga czasu i osobistej refleksji.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Jezus na twitterze: Wróciłem - Gazeta Wrocławska

Wróć na dziennikbaltycki.pl Dziennik Bałtycki