Jasnowidz z Człuchowa, Krzysztof Jackowski odpowiada na listy [PRZEPOWIEDNIE DLA CZYTELNIKÓW]

Krystyna S.: - Mamy problem z naszą 20-letnią wnuczką i bardzo prosimy Pana o pomoc. Cztery lata temu wnuczka miała dwa krótkie stany utraty przytomności, co zdiagnozo- wano jako padaczkę młodzieńczą. Od tej pory bierze leki i niby wszystko wydaje się być w porządku. Nie-#mniej zauważyliśmy, że od tamtej pory pojawił się u niej lęk wysokości (schody) oraz przestrzeni (przechodzenie przez jezdnie na światłach). Wnuczka od dzieciństwa nie była brawurowa, jeśli chodzi o jazdę na rowerze, rolkach czy nartach, ale dawała sobie radę w swoim rytmie.
Którejś zimy pojechała w ferie do Włoch z ojcem i tam wydarzyło się coś, co daje nam do myślenia, dlaczego nie chce od tamtej pory jeździć na nartach, a przynajmniej objawy niechęci mocno się nasiliły. Po prostu pomylili trasy zjazdowe i byli zmuszeni zjechać najtrudniejszą trasą. Drugi problem zaczął się w połowie trwania nauki w liceum. Zaostrzył się lęk przestrzeni i zaczęły się kłopoty z przechodzeniem przez zebrę. Także wsiadanie i wysiadanie z autobusu było niemożliwe, jeśli pojazd zatrzymał się zbyt daleko od chodnika lub pasażerowie zbyt gwałtownie się tłoczyli przy wyjściu. Byliśmy z wnuczką u psychiatry, otrzymała typowe leki bez szczegółowych badań, tylko na podstawie rozmowy. Te leki niczego nie wniosły, nie zmieniły. Najgorzej było zimą, gdy leżał śnieg, w ogóle nie chciała wychodzić z domu.
Cierpię jeszcze z jednego powodu. Wnuczka od zawsze miała kłopoty z nauką. Nie wiem, czy wynikało to z lenistwa, czy z problemów z dysgrafią i leworęcznością. W każdym bądź razie w szkole średniej było fatalnie, dwa razy miała poprawkę z matematyki i z tego powodu nie mogła przystąpić do matury. Martwi mnie, że zbyt dużo czasu poświęca komputerowi i znajomościom związanym z komputerem. Proszę Pana o pomoc w wyjaśnieniu dolegliwości wnuczki i wskazanie, jak możemy jej pomóc. Jak ona będzie sobie radzić ze wszystkim w przyszłości? Czy zdobędzie jakiś zawód, czy ułoży sobie życie osobiste, bo na razie wybiera jakichś dziwnych chłopców z kręgu znajomości internetowych. Jej starsza siostra, czyli moja druga wnuczka, jest wspaniałą dziewczyną. Też ma kłopoty ze zdrowiem - choroba tarczycy Hashimoto, ale radzi sobie z nią. Skończyła studia ale nie może znaleźć pracy. Czy w końcu ją zdobędzie, a także - czy ułoży sobie życie osobiste?
Krzysztof Jackowski: - Te przykre epizody, jakimi były ataki padaczki, już się nie powtórzą, ale przeżycie było na tyle silne, że przeobraziło się w nerwicę. I teraz trzeba wnuczkę leczyć. Nie odpowiem, czy farmakologicznie, czy jakąś inną terapią, trzeba to skonsultować z dobrymi specjalistami. Jeśli jeden nie potrafi pomóc, to trzeba udać się do drugiego lub trzeciego. Szukać, dopóki nie traficie na odpowiedniego. Proszę nie fetyszyzować nauki, bez studiów można żyć, a mając ukończone studia można nie mieć pracy. Vide starsza wnuczka. Jeśli o nią chodzi, to wydaje mi się, że w końcu znajdzie pracę w handlu, całkowicie niezgodną z wykształceniem.#Młodszej wnuczki niech Pani nie odgania od komputera. Obecnie trudno funkcjonować bez komputera, a za kilka lat nie da się żyć. Potrafi Pani przez internet dokonać opłat czynszu, energii itd., dokonać zakupów? Pewnie nie. Za kilka lat bez tych umiejętności nie da się żyć. Chcemy czy nie chcemy, życie przenosi się do internetu. Może to niedobre, ale my tego trendu nie odwrócimy.
A więc nie wymagajmy, by młodzi ludzie zachowywali się według naszych reguł. Ich świat jest inny, a nasz - gdy nas zabraknie - trafi do lamusa, niczym kołowrotki do przędzenia lnu czy lampy naftowe… Pani wnuczki są bardzo ładnymi kobietami, przedsiębiorczymi, będą sobie dobrze układać życie, chociaż może trochę obok Pani wyobrażeń o szczęściu i rodzinie…