Hlavaty: Jestem szczęsliwa

Mistrzyni świata to brzmi dumnie. Było łatwo?
Do ostatniego wyścigu nie było wiadomo kto zwycięży w całych regatach. Przed ostatnim wyścigiem miałam jeden punkt straty do Australijki Allison Shreeve. Musiałam wygrać, by zdobyć złoty medal, ona mogła być nawet ostatnia, bo ten jej wynik i tak - jako najsłabszy - nie zaliczałby się do punktacji. I właśnie tuż przed metą, dosłownie na ostatnich trzech metrach, wyprzedziłam prowadzącą w tym wyścigu Agnieszkę Pietrasik z Łodzi.

Koleżanka nie odpuściła przypadkiem?
Pytałam ją o to, ale odpowiedziała, że nie. Ona walczyła o brązowy medal a ten dawało jej tylko zwycięstwo w ostatnim wyścigu. Na mecie była druga a w całych mistrzostwach czwarta.

To jeden z największych Pani sukcesów w karierze.
W Hiszpanii broniłam tytułu sprzed roku, co jest chyba cięższym zadaniem. Strasznie się cieszę z sukcesu, bo zawsze jest fajniej coś zdobyć po raz kolejny. Co roku jest taki sam stres, na szczęście już niedługo będę miała czas na odreagowanie i odpoczynek. Czekają mnie jeszcze tylko mistrzostwa Polski w olimpijskiej klasie RS:X, które od czwartku do niedzieli odbywać się będą w Łebie.

No właśnie, klasa RS:X. Na tegorocznych mistrzostwach świata była pani poza dziesiątką. To chyba poniżej możliwości i oczekiwań.
Na pewno, choć trzynaste miejsce nie jest złe. Podczas regat była na siódmej pozycji, ale w jednym z wyścigów popełniłam dwa poważne błędy, pomyliłam m.in. trasę i efekt końcowy był taki a nie inny.

Myśli Pani o olimpijskim starcie w Londynie?
No jasne. Co prawda w tym roku pływałam więcej w klasie Formuła Windsurfing niż RS:X, ale to był sezon poolimpijski. Im bliżej będzie igrzysk, tym więcej będę miała styczności z klasą RS:X. I mam nadzieję, że popływam w niej na tyle skutecznie, by pojechać za trzy lata do Londynu.