Historia kościerskiego sportu

Sport intensywnie rozwijał się również w placówkach oświatowych działających na terenie Kościerzyny. Uczniowie brali udział w zajęciach sportowych już od drugiej połowy XIX wieku. Najczęściej dominowała gimnastyka, a także marsze ze śpiewem i tańcem. Na przełomie XIX i XX wieku program zajęć uległ modyfikacjom. Został on rozszerzony. Od tego momentu ważnym elementem takich zajęć była szeroko rozumiana turystyka i rekreacja. Wspomniane zmiany szybko doprowadziły do tego, że przy szkołach zaczęły powstawać organizacje sportowe. Trzeba jednak wspomnieć, że w okresie międzywojnia kościerskie szkoły pod względem obiektów sportowych oraz wyposażenia w sprzęt, były bardzo ubogie. Nie brakowało jednak boisk sportowych, a szkoły średnie dysponowały salami gimnastycznymi.

- W latach 30. minionego wieku przy Zakładzie Marii Panny Anielskiej prowadzone było Szkolne Koło Sportowe – informuje Krzysztof Jażdżewski, dyrektor Muzeum Ziemi Kościerskiej. - W jego ramach uprawiano między innymi lekkoatletykę, narciarstwo, gry zespołowe, kolarstwo oraz tańce narodowe.

Natomiast w Państwowym Liceum i Gimazjum Męskim funkcjonował klub wioślarski oraz klub sportowy, przy którym działały sekcje lekkoatletyczne, narciarstwa, hokeja oraz drużyna harcerska. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, że najwięcej godzin wychowania fizycznego istniało w Państwowym Seminarium Nauczycielskim. Szkoła miała do swojej dyspozycji salę gimnastyczną, boisko sportowe, a w latach 20. XX wieku powstało przy tej placówce Towarzystwo Bałtyk. Trzeb też wspomnieć, że sport i rekreacja znaczącą rolę odgrywały wśród mieszkańców Kościerzyny. Świadczy o tym nie tylko ich rozwój w szkołach, ale również to, iż wielu mieszkańców wolny czas starało się spędzać w sposób bardzo aktywny. Stąd też wielu z nich decydowało się na spacery głównie nad miejscowe Jezioro Gałęźne, Kapliczne oraz Szarlotę. Przy tym pierwszym akwenie zlokalizowany był drewniany pomost. Jeziora były miejscem docelowym spacerów nie tylko w okresie wiosenno-letnim, ale również w zimie. W tym ostatnim przypadku, akweny skute lodem zmieniały się w jazdy na łyżwach. Warto też wspomnieć, że oprócz najprężniej działającego Sokoła, w Kościerzynie działały również inne organizacje o charakterze sportowym. Do najważniejszych z nich możemy zaliczyć: Klub Kolarzy Kaszub, który powstał w latach 30. XX wieku, Klub Tenisowy, założony pod koniec I wojny światowej, Towarzystwo Kręglarzy Bałtyk, Klub Rezerwa oraz Policyjny Klub Sportowy Kaszub. Z wymienionymi organizacjami współpracował Powiatowy Komitet Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Obronnego.

Jak wspomniano wcześniej, infrastruktura sportowa w Kościerzynie nie należała do zbyt bogatych. Dlatego też nie może dziwić fakt, że większość spotkań piłkarskich odbywała się na placu zlokalizowanym przy miejskiej rzeźni. Natomiast zajęcia z gimnastyki często miały miejsce w sali Bazaru. Jednak ogromne zainteresowanie uprawianiem sportu doprowadziło do tego, że pod koniec lat 20. minionego wieku, lokalne władzy zintensyfikowały działania, których celem było poszerzenie bazy sportowej. Pierwszą dużą inwestycją sportową rozpoczętą na przełomie lat 20. i 30. XX w. była budowa boiska piłkarskiego. Przedsięwzięcie ukończono w 1936 roku. W tym samym czasie rozpoczęły się również dyskusje dotyczące wybudowania sali gimnastycznej tzw. Sokolni. Realizacja tej inwestycji napotykała na duże problemy, przede wszystkim finansowe. Salę, choć nie ukończoną w 100 procentach, oddano do użytku w 1937 roku. Korzystała z niej młodzież szkolna, głównie w czasie zajęć lekcyjnych, natomiast w godzinach popołudniowych, mieli ją do swej dyspozycji członkowie Sokoła.