Głodne wilki mogą atakować zwierzęta hodowlane, najczęściej wybierają owce

Na Pomorzu przybywa wilków. Drapieżniki te były widziane m.in. w okolicach gminy Lipusz, Starej Kiszewy, Karsina i gm. Kościerzyna. Coraz częściej na Pomorzu zdarzają się ataki wilków na zwierzęta hodowlane. W tej sytuacji Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska do wszystkich gmin wysłała komunikat, w którym radzi, jak zabezpieczyć się przed atakiem wilków.

- Najczęściej ofiarami tych drapieżników padają zwierzęta dzikie, zwykle sarny - mówi Sławomir Sowula, rzecznik prasowy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gdańsku. - Jeśli chodzi o zwierzęta hodowlane, to najczęściej atakują owce, wybierają po prostu słabsze jednostki. Rolnicy powinni pamiętać, by dobrze zabezpieczyć swoje stada, które przebywają na łące. W 2014 roku na nasze zlecenie oszacowano liczbę wilków na Pomorzu. Wówczas było ich 80. Oczywiście teraz jest ich zapewne więcej.

W RDOŚ w Gdańsku pojawiają się już pierwsze wnioski o odszkodowania za straty wyrządzone przez wilki. Jednak jak przyznają eksperci, jeśli te drapieżniki mają co jeść, nie zbliżają się do gospodarstw. W pomorskich lasach nie brakuje również zwierzyny łownej.

Wilki nie są bezpośrednim zagrożeniem dla człowieka. To zwierzęta ostrożne, wręcz płochliwe - jeśli nie wchodzimy im w drogę, nie atakują, natomiast zawsze wymagana jest rozwaga. Nie wolno lekceważyć informacji, że w okolicy obecny jest drapieżnik. Nie puszczajmy dzieci bez opieki do lasu i sami też zachowajmy ostrożność.

Hodowcy chcący spać spokojnie, powinni pomyśleć o specjalnych zabezpieczeniach.

- Apelujemy o zapewnienie właściwej opieki zwierzętom pozostawianym na pastwiskach, szczególnie we wczesnych godzinach porannych, po wypędzeniu bydła - Sławomir Sowula. - Zwierzęta pozostawione na pastwiskach położonych w znacznej odległości od zabudowań mogą stać się łatwym celem polowań wilków.

Jednym ze skutecznych sposobów zabezpieczania zwierząt gospodarskich, hodowlanych są tzw. fladry, czyli kawałki kolorowego, zwykle czerwonego, zwiewnego materiału.

Jeszcze dwa lata temu na Pomorzu było 80 wilków. Teraz jest ich z pewnością więcej. W naszym powiecie też widziano te drapieżniki.

W takiej sytuacji konieczne jest zabezpieczenie martwego bydła i wszelkich śladów zdarzenia oraz bezzwłoczny kontakt z RDOŚ oraz lekarzem weterynarii, który określi prawdopodobną przyczynę, czas zgonu i rodzaj poniesionych obrażeń. Nie należy uprzątać zagryzionego zwierzęcia przed przybyciem komisji szacującej szkodę. Poszkodowany powinien złożyć wniosek o odszkodowanie wraz z kopią dokumentacji hodowlanej, oświadczenie, że zwierzę będące przedmiotem straty jest jego własnością oraz zaświadczenie o zgonie wydane przez właściwego miejscowo lekarza weterynarii. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli od zachodu do wschodu słońca zwierzę pozostawało bez opieki.

Jak zabezpieczyć zwierzęta przed atakiem wilków?
Występowanie w środowisku naturalnym drapieżników sprawia, że nieuniknione są sporadyczne przypadki ataków na zwierzęta hodowlane. W Polsce problem ten związany jest w głównej mierze z obecnością wilków.

Wilk był niegdyś zwierzęciem pospolitym. Występował w całej Ameryce Północnej, Europie i Azji. Również na terenach Polski wilk występował bardzo licznie. W ciągu ostatnich 200 lat, na skutek prześladowań i eliminacji, populacja wilka w Polsce znalazła się na granicy całkowitego wyginięcia. W ciągu tak krótkiego okresu, z gatunku pospolitego, stał się gatunkiem ginącym, wpisanym do Czerwonej Księgi Zwierząt.

Hodowcy chcący spać spokojnie, powinni pomyśleć o specjalnych zabezpieczeniach. W związku z tym apelujemy o zapewnienie właściwej opieki zwierzętom pozostawianym na pastwiskach, szczególnie we wczesnych godzinach porannych, po wypędzeniu bydła. Zwierzęta pozostawione na pastwiskach położonych w znacznej odległości od zabudowań mogą stać się łatwym celem polowań wilków.

Jednym ze skutecznych sposobów zabezpieczania zwierząt gospodarskich, hodowlanych są tzw. fladry, czyli kawałki kolorowego, zwykle czerwonego, zwiewnego materiału o wymiarach 10x40 cm, ponaszywane na dość cienki lecz mocny sznurek co 30-40 cm. Należy je rozwiesić wokół pastwiska, najlepiej na wbitych w ziemię żerdziach, w taki sposób, by dolne krawędzie materiału, znajdowały się około 15 cm nad powierzchnią gruntu i mogły swobodnie powiewać na wietrze.

Inną metodą stosowaną w wielu gospodarstwach są tzw. pastuchy elektryczne - ogrodzenie w formie dwóch lub trzech przeciągniętych równolegle drutów, z których najwyższy znajduje się na wysokości około 1 m. Wilki odstraszane są od pastucha impulsami elektrycznymi.

Ochronę mogą stanowić odpowiednio szkolone do obrony przed wilkami psy, a także ogrodzenia z siatki o wysokości powyżej 2 m, wkopanej na minimum 0,5 m w głąb ziemi. Nie należy pozostawiać zwierząt na noc na pastwisku bez zapewnienia odpowiedniej opieki.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami z zakresu ochrony przyrody za straty wyrządzone przez wilki m.in. w pogłowiu zwierząt gospodarskich przysługuje odszkodowanie. W takiej sytuacji konieczne jest zabezpieczenie martwego bydła i wszelkich śladów zdarzenia oraz bezzwłoczny kontakt z właściwą miejscowo regionalną dyrekcją ochrony środowiska oraz lekarzem weterynarii, który określi prawdopodobną przyczynę, przybliżony czas zgonu i rodzaj poniesionych obrażeń. Nie należy uprzątać zagryzionego zwierzęcia przed przybyciem komisji szacującej szkodę.

Poszkodowany powinien złożyć wniosek o odszkodowanie wraz z kopią dokumentacji hodowlanej, oświadczenie, że zwierzę będące przedmiotem straty jest jego własnością oraz zaświadczenie o zgonie wydane przez właściwego miejscowo lekarza weterynarii.

Warto podkreślić, że odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli od zachodu do wschodu słońca zwierzę pozostawało bez bezpośredniej opieki.