Tegoroczna edycja Gdańskiej Jesieni Pianistycznej to dwa koncerty symfoniczne (prowadzone gościnnie przez światowej sławy dyrygentów) oraz pięć wyjątkowych recitali.
Podczas uroczystej inauguracji festiwalu zabrzmiał I koncert fortepianowy g-moll Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego w interpretacji japońskiej pianistki Yu Kosuge. Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, którą tego wieczoru prowadził maestro Jacek Kaspszyk, wykonała także uwerturę koncertową "Hebrydy" Mendelssohna oraz II symfonię Johannesa Brahmsa. Najlepszym punktem piątkowego wieczoru okazał się - dzięki wirtuozerii Yu Kosuge - koncert fortepianowy. Utwory, w których prezentowała się sama orkiestra obnażyły niestety jej brak gotowości na pracę z takim dyrygentem. Maestro Kaspszyk próbował budować dramaturgię i spójną interpretację, ale orkiestra, starając się podążać za nim, potykała się czasem, w kilku momentach niestety zupełnie się gubiąc. Trzeba jednak przyznać, że mimo kilku wpadek obroniła się przyjemnym brzmieniem.
Stałym gościem każdej edycji Gdańskiej Jesieni Pianistycznej jest wybitny gdański artysta, Leszek Możdżer. Choć jego recitale odbiegają charakterem od pozostałych wydarzeń tego festiwalu, zwykle to on gromadzi największą widownię. Jego poniedziałkowy koncert był potwierdzeniem tej reguły, ponieważ sala koncertowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej wypełniona była niemal do ostatniego miejsca.
Tego wieczoru Leszek Możdżer zaprezentował się jako jazzman, improwizator, aranżer i kompozytor, ale przede wszystkim jako znakomity pianista. Wszystkim tym, którzy uważali go wyłącznie za muzyka jazzowego udowodnił, że dzieła Bacha i Prokofiewa potrafi też wykonać (jak ujął to sam artysta) "po bożemu". Jest to jeden z wielu żartów, jakimi Możdżer raczył publiczność podczas swojego recitalu. Ktoś złośliwy mógłby nawet powiedzieć, że recital, podczas którego utwory przetykane są żartami, zaczyna przypominać Filharmonię Dowcipu - ale inteligencja, wdzięk żartów Możdżera i szczerość, z jaką kreuje swój wizerunek, sprawiają, że taka formuła występu broni się znakomicie. Poniedziałkowy koncert Leszka Możdżera to jednak nie tylko jego kontakt z publicznością, ale przede wszystkim dużo świetnej, rewelacyjnie zagranej muzyki. Artysta z równą lekkością i precyzją wykonywał to, co stworzyli inni kompozytorzy, jak i własne przekształcenia tych dźwięków.
Możdżer poza improwizacjami na tematy Bacha i Prokofiewa wykonał także znane dobrze publiczności utwory ze swoich poprzednich płyt, nagrywanych wspólnie z Zoharem Fresco i Larsem Danielssonem. Dzięki temu jazzowo-improwizacyjnemu recitalowi Gdańska Jesień Pianistyczna z pewnością zyskała nieco świeżości. Miłośnicy muzyki fortepianowej mogli uświadomić sobie, że jej bardziej jazzowe brzmienie jest równie fascynujące, co to poważne i tradycyjnie rozumiane. Z kolei fani Leszka Możdżera mieli szansę poznać tego znakomitego artystę z bardziej klasycznej strony. W ramach pianistycznego festiwalu te bardziej klasyczne recitale fortepianowe będą się jeszcze odbywać do czwartku włącznie, a podczas piątkowego finału Gdańskiej Jesieni Pianistycznej zabrzmi między innymi II koncert fortepianowy Sergiusza Rachmaninowa.
Czwartkowy recital Bogdana Czapiewskiego poświęcony będzie głównie polskiej muzyce romantycznej. Zabrzmią m.in. dwa nokturny Fryderyka Chopina oraz utwór "Róże i ciernie" Juliusza Zarębskiego. Podczas piątkowego finału orkiestra PFB pod batutą Charlesa Olivieri-Munroe wykona Uwerturę koncertową "Korsarz" Hectora Berlioza i V Symfonię Piotra Czajkowskiego, a partię solową w II koncercie fortepianowym Rachmaninowa wykona rosyjski pianista Eduard Kunz.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
