Dyskusja o Gdańsku na marginesie książki Pawła Adamowicza

Prezydent kreśli w nim wizję wielkiego, bogatego, prężnego, wielokulturowego, atrakcyjnego dla inwestorów, europejskiego Gdańska.

Książka stała się pretekstem do "Debaty o mieście", którą zorganizowano w NCK. Zaczęła się od mitów. Czy nie za dużo tych mitów i muzeów, bo już wkrótce powstanie przecież Europejskie Centrum Solidarności i Muzeum II Wojny Światowej?

- Młodzież - twierdził Artur Nowaczewski, kulturoznawca, niewiele od Adamowicza młodszy - chce mówić o tym, co dziś się tu dzieje, nie można żyć w cieniu symboli! Czy przypadkiem nie grzęźniemy w historii?

Pochwalił jednak Adamowicza za sprowadzenie do Gdańska Jeana Michela Jarre'a. Tak właśnie powinniśmy obchodzić rocznice Sierpnia'80, żeby nas nie przytłoczyły. Małgorzata Żerwe zapytała prowokacyjnie, czy w naszym mieście dobrze czuje się także kosmopolita, który nic nie chce wiedzieć o kolebce, ale chce mieć interesującą pracę, dobrze się bawić, jeść w pełnych uroku restauracjach.

Adamowicz odbił piłeczkę, dając przykład Hamburga, miasta na wskroś kosmopolitycznego, którego mieszkańcy są jednak także lokalnymi patriotami. Gdańskość może z kosmopolityzmem współżyć jak współżyje z nim hamburskość - przekonywał.

A Jan Szomburg, dyrektor Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, znany z przywiązania do tradycyjnych wartości, niespodziewanie powołał się na badania, z których wynika, że istnieje korelacja między sukcesem miasta a obecnością w nim homoseksualistów.

- Centrum jest sercem miasta - wołał Szomburg. - Nie mamy centrum, nie mamy wielkiego placu, na którym odbywa się przyjazna wymiana poglądów. - Serce Gdańska bije dziś we Wrzeszczu! Tu jest centrum miasta - odpowiedział Jakub Szczepański, architekt, czym wywołał aplauz mieszkańców tej dzielnicy. - Zresztą w dużych miastach nie ma centrów, oprócz historycznych - dodał ktoś inny. Nie musimy więc na siłę szukać go na Targu Siennym czy w Młodym Mieście? Zastanówmy się lepiej, jak przyciągnąć turystów.

Ale w końcu najwięcej emocji wzbudziła konstatacja Adamowicza, że w Gdańsku brakuje prywatnej wyższej uczelni z prawdziwego zdarzenia, takiej jak w Nowym Sączu!

- Żałuję, że nie stworzył go na początku lat 90. Jan Szomburg. Przydałaby się naszym uczelniom konkurencja, bo skostniały. Gdańska elita intelektualna pogrążona jest w letargu, zakompleksiona - ciągnął bez litości. - A przecież musimy już dziś myśleć o naszym mieście w dwudziestoletniej perspektywie. Prof. Henryk Krawczyk, rektor PG odpowiedział mu, że to zbyt surowa ocena i że - jego zdaniem - politechnika dorównuje najlepszym.

Na koniec głos zabrał ks. Krzysztof Niedałtowski. W jego wizji Gdańsk przypomina Ateny, więc Akropol jako centrum duchowości, na jego zboczach - teatr (może szekspirowski?), dalej - Agora - miejsce spotkań mieszkańców, Areopag - oczywiście. - I do tego jakaś restauracja, w której taki singel jak ja mógłby zjeść śniadanie!