Dla zabawy zabijają sarny w rezerwacie Kępa Redłowska. "To są regularne polowania"

W ciągu kilku miesięcy rozszarpanych zostało żywcem co najmniej kilka zwierząt. Bezbronne sarny mają ograniczone możliwości ucieczki przed psami. Las rezerwatu z trzech stron otacza miasto, z czwartej morze.

Dwa z drastycznych polowań widział ostatnio jeden ze spacerowiczów, którzy codziennie odwiedzają rezerwat.

- Wyglądało to strasznie - opowiada mężczyzna [chce pozostać anonimowy - red]. - Przyglądałem się temu przez dwie godziny. Dwa duże psy, jeden husky, z charakterystycznymi szelkami zaprzęgowymi, drugi bardzo smukły, mógł to być chart, goniły sarnę, która wybiegła zza wzgórza. Zwierzę było bardzo przestraszone. Psy nie reagowały na moje próby powstrzymania, a w pobliżu nie było ich właściciela.

Gdynianin twierdzi, że polowania odbywają się co najmniej od kilku miesięcy, bo już w sierpniu jego znajomi znaleźli w rezerwacie dogorywającą sarnę.

O podobnych przypadkach słyszał też Robert Schultka, leśniczy ds. łowieckich Nadleśnictwa Gdańsk.

- Nie sprawujemy pieczy nad tym rezerwatem, to teren miejski - zaznacza Schultka - ale
współpracujemy z miastem i w ciągu ostatniego roku co najmniej pięć razy Wydział Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Gdyni prosił mnie o sprawdzenie miejsca, gdzie leżały zagryzione przez psy sarny.

Leśniczy twierdzi, że problem nielegalnych polowań zgłaszali mu także żołnierze z pobliskiej jednostki wojskowej.

Wszystkie osoby spuszczające psy w rezerwacie muszą pamiętać, że łamią przez to co najmniej dwie ustawy - łowiecką i o ochronie zwierząt. W przypadku obwodu łowieckiego myśliwi opiekujący się takim fragmentem lasu mogliby więc nawet odstrzelić agresywne psy biegające bez właściciela i znęcające się nad sarnami.
Na terenie Kępy Redłowskiej broni jednak nie można używać, bo to rezerwat. Patroluje go Straż Miejska w Gdyni. Jej komendant, Dariusz Wiśniewski, mówi, że właściciele psów, na widok zbliżających się strażników, zakładają smycze swoim ulubieńcom.

- Trudno jest więc kogoś schwytać - przyznaje Wiśniewski. - Jeśli mieszkańcy zauważą ponownie nielegalne polowania, proszę o zaalarmowanie nas pod numerem telefonu 996. Zabijanie zwierząt w rezerwacie, w jakikolwiek sposób, czy przy użyciu psów, czy broni, jest przestępstwem. Sprawcy, gdy ich złapiemy, zostaną więc przekazani policji.

Problem dzikich polowań był też sygnalizowany przez mieszkańców wsi Tursko pod Miastkiem.
Dwukrotnie powiadamiali oni policję o rzekomych kłusowniczych praktykach członków koła łowieckiego Koliber Warszawa, które zrzesza m.in. czynnych funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu.
Przerażeni mieszkańcy czterech położonych w szczerym polu domów twierdzili, że nie wychodzą wieczorami na podwórze, czasami tylko uchylają firanki w oknach oświetlanych reflektorami terenowych samochodów. I boją się reagować, bo na polach szaleją myśliwi.

Ludzie są przekonani, że to nie zwykli kłusownicy. Według ich zeznań, zwierzynę na polu osaczały nowoczesne samochody terenowe z mocnymi halogenami, które oślepiały zwierzęta, umożliwiając wystrzelanie do ostatniej sztuki. Twierdzili, że widzieli np. jak myśliwi zagonili dziki w jedno miejsce, a potem je odstrzelili.

Kilka tygodni temu postępowanie zostało po raz drugi umorzone z braku dowodów. Niestety, żaden z mieszkańców nie znał tablic rejestracyjnych terenowych samochodów, a myśliwi bronili się, mówiąc, że jeśli w ogóle taki proceder miał miejsce, to była to robota kłusowników.

- Jeden z mieszkańców mści się po prostu na nas, bo zastrzeliliśmy mu psa, którego puścił w nocy luzem do lasu. To zabronione. Każdy myśliwy ma prawo, a nawet obowiązek, zabić takiego zwierzaka bez namysłu - tłumaczy Janusz Stępniewski, prezes koła Koliber.

Natomiast właściciel psa zapewnia, że nie działa w akcie zemsty. Wyznał też, że kupił kamerę, by zebrać dowody.