Coraz więcej zachorowań na boreliozę w Pomorskiem

Statystyki, jakimi dysponuje Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Gdańsku, mówią same za siebie. Zachorowań na boreliozę z roku na rok jest coraz więcej.

Od początku roku do końca lipca 2019 roku w województwie pomorskim zanotowano 579 zachorowań na boreliozę. W analogicznym okresie 2018 roku - 558.

W całym 2018 r. zarejestrowano 1145 zachorowań, w 2017 r. - 1463, 2016 r. - 1314. Wszystko wskazuje na to, że ten rok będzie rekordowy, jeżeli chodzi o zachorowania. Wystarczy porównać okres od maja do lipca, kiedy zakażeń jest najwięcej.

I tak, w województwie pomorskim zanotowano 368 zachorowań na boreliozę, w analogicznym okresie 2018 roku - 295, w 2017 roku - 327, a 2016 - 263. Jak widać, zakażeń przybywa z roku na rok.

- Na wzrost zachorowań na boreliozę w ostatnich latach mają wpływ lepsza i bardziej dostępna diagnostyka laboratoryjna oraz spędzanie przez ludzi większej ilości czasu na spacerach, wycieczkach rowerowych, grzybobraniach - mówi Tomasz Augustyniak, Pomorski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny. - Ponadto liczba zachorowań jest skorelowana z liczbą małych ssaków, głównie gryzoni, w danym roku, które są głównymi żywicielami dla kleszczy.

Przeciwko zapaleniu opon mózgowych przenoszonemu przez te pajęczaki można się zaszczepić. Przeciwko boreliozie szczepionki nie ma. Większość, bo aż 80 procent nowych przypadków boreliozy, jest notowana w czerwcu i lipcu.

Występowanie

Kleszcze żyją na terenie całego kraju w miejscach wilgotnych i obfitujących w roślinność. Można spotkać je w lasach (zwłaszcza liściastych i mieszanych), na podmokłych terenach porośniętych krzewami i trawami, na łąkach oraz nad brzegami rzek i jezior. Pojawiają się także w parkach i na działkach. Aktywność kleszczy rozpoczyna się zwykle wczesną wiosną i trwa aż do późnej jesieni. Jest większa, im wyższa jest temperatura i wilgotność otoczenia. Żyją w ściółce i w poszukiwaniu swych żywicieli (zwierząt, ludzi) wspinają się na trawy i krzewy. Wiszą na źdźbłach trawy i na spodzie liści, z tego powodu są niewidoczne. Dlatego zbieramy kleszcze, przechodząc przez trawy lub krzewy. Kleszcze żywią się krwią zwierząt i ludzi.

Kleszcze mogą przytwierdzać się do różnych części ciała człowieka, często do ukrytych i owłosionych (pachy, pachwiny). Małe rozmiary kleszczy i obecność w ich ślinie substancji znieczulających powodują, że mogą być one niezauważone przez człowieka w czasie żerowania. Kleszcz po wessaniu krwi powiększa swoją objętość nawet 10-krotnie. W czasie wysysania krwi kleszcze mogą przenieść groźne dla zdrowia bakterie wywołujące boreliozę i kleszczowe zapalenie mózgu.

Borelioza z Lyme

Borelioza z Lyme jest wieloukładową chorobą zakaźną, wywołaną przez bakterie Borrelia burgdorferi. Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukłucia przez zakażonego kleszcza. Jest on przenosicielem zarazka, pobierając krew zakażonego zwierzęcia, głównie drobnych gryzoni, zwierząt dzikich i ptaków, sam ulega zakażeniu, a następnie, żerując, przekazuje krętki swojemu żywicielowi, np. człowiekowi. Po 7-10 dniach od ukłucia pojawia się w tym miejscu zmiana skórna, która następnie (w okresie nawet do kilku tygodni) powiększa się, tworząc czerwoną lub sinoczerwoną plamę, tzw. rumień wędrujący. Jest to najbardziej typowy z objawów boreliozy, występujący we wstępnej fazie choroby. Szacuje się, że występuje u 40-50 % chorych. Miejscowej zmianie skórnej towarzyszą często objawy uogólnione, takie jak: zmęczenie, ból mięśni, gorączka, ból głowy, sztywność karku. Brak rozpoczęcia leczenia może prowadzić w konsekwencji do wystąpienia fazy późnej (nawet po kilku latach od ukłucia) obejmującej m.in.: zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych oraz mózgu, zapalenia nerwów, zapalenia stawów lub zaburzenia rytmu pracy serca.

Leczenie obejmuje podawanie antybiotyków przez minimum trzy-cztery tygodnie.

Zobacz także :"Nie igraj z kleszczem" - kampania informacyjna pomoże uchronić się przed kleszczowym zapaleniem mózgu.