​Ciało Michała Kąkola, zaginionego w październiku onkologa, jest już w Polsce. W czwartek sekcja zwłok odnalezionych na plaży na Litwie

Informacje o przekazaniu ciała potwierdzają śledczy prowadzący sprawę zaginięcia Michała Kąkola.

- Strona litewska przekazała nam ciało onkologa – mówi prok. Grażyna Wawryniuk z gdańskiej prokuratury okręgowej. - Na jutro jest zaplanowana sekcja zwłok – informuje.

Nie potwierdziły się wcześniejsze spekulacje jednego z trójmiejskich internetowych serwisów informacyjnych, jakoby tak długi czas sprowadzania zwłok był spowodowany pochowaniem ciała na Litwie i koniecznością jego ekshumacji. Winne są procedury współpracy międzypaństwowej służb śledczych.

- Przekazano nam na razie ciało. Na pozostałe dokumenty związane z ujawnieniem zwłok na ich terenie, czynności, które realizowali Litwini, nadal czekamy. Wniosek o przekazanie tych dokumentów, jak poinformowała nas strona litewska, jest nadal na etapie rozpoznawania – informuje prok. Wawryniuk.

11 lutego o tragicznym finale niemal 4-miesięcznych poszukiwań zaginionego Michała Kąkola poinformowała policja.

- Ciało 46-letniego mężczyzny zaginionego w Sopocie zostało odnalezione na terenie Litwy – informuje [b]kom. Michał Sienkiewicz z Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku. - Jego tożsamość została potwierdzona poprzez porównanie profilu DNA. Ze wstępnych informacji przekazanych przez stronę litewską wynika, że do śmierci mężczyzny nie przyczyniły się osoby trzecie. Oczekujemy na pełną dokumentację dotyczącą odnalezienia ciała, którą ma nam przekazać strona litewska – dodaje.

Policja litewska już 21 listopada 2021 roku podała w komunikacie prasowym:

„Na wybrzeżu gminy Nerynga znaleziono ciało zmarłego mężczyzny w wieku około 40-50 lat. Wszczęto dochodzenie przedprocesowe w celu ustalenia przyczyny śmierci.”

Tę informację powtórzyły lokalne litewskie media, długo jednak nie była znana tożsamość odnalezionego ciała. Ustalono ją dopiero w wyniku badań genetycznych. Nerynga leży na Mierzei Kurońskiej, naprzeciw portowej Kłajpedy, ok. 200 km w linii prostej od Sopotu.

Michał Kąkol ostatni raz był widziany przez rodzinę 16 października 2021 r. około godz. 22:00 na ul. Łokietka w Sopocie, od tego czasu kontakt z nim się urwał. Policyjne poszukiwania znanego chirurga-onkologa zakrojone były na szeroką skalę. Zaangażowani byli m. in. policyjni płetwonurkowie, którzy przez wiele dni sprawdzali akweny przy sopockich i gdańskich plażach. Ze wsparciem przyjeżdżała warszawska specjalistyczna grupa policyjna z psami tropiącymi, która przeszukiwała lasy i tereny zielone w mieście. Analizowano zapisy monitoringów miejskich i prywatnych.

Poszukiwania koordynowała Komenda Miejska Policji w Sopocie we współpracy z funkcjonariuszami z Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku i Oddziałem Prewencji Policji w Gdańsku. Pracę policji wspierali również strażacy, grupy poszukiwawcze i ratownicy sopockiego WOPR, w poszukiwaniach wykorzystywane były drony i quady. Po koniec listopada 2021 roku akcję poszukiwawczą przejęła komenda wojewódzka. Michał Kąkol poszukiwany był też tzw. żółtą notą Interpolu, informacja o jego zaginięciu dotarła do wszystkich państw członkowskich międzynarodowej organizacji policyjnej.

Informacja o zaginięciu znanego lekarza wywołała wielki rezonans w Trójmieście. W mediach społecznościowych informacje o poszukiwaniach przekazywał pracodawca zaginionego, Wojewódzkie Centrum Onkologii w Gdańsku i rzesze pacjentek oraz pacjentów lekarza. Organizowane było społeczne wsparcie w postaci organizujących się grup poszukujących zaginionego na własną rękę. Zorganizowano zbiórkę pieniędzy dla rodziny, która po zniknięciu lekarza znalazła się w trudnej sytuacji.

Michał Kąkol był absolwentem Akademii Medycznej w Gdańsku (obecnie Gdański Uniwersytet Medyczny), specjalistą chirurgii ogólnej oraz chirurgii onkologicznej. Pracował w Wojewódzkim Centrum Onkologii oraz w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym GUMed w Gdańsku. Wcześniej przez 8 lat pracował jako asystent w Oddziałach Chirurgii Ogólnej szpitali: wojewódzkiego w Gdańsku i powiatowego w Kartuzach. Od 2010 roku zajmował się głównie chirurgią onkologiczną, pracując w UCK GUMed i Wojewódzkim Centrum Onkologii, z którym był związany od 2005 roku. Specjalizował się w leczeniu chirurgicznym piersi, w tym w rekonstrukcjach oraz wszczepianiu permanentnych dostępów dożylnych stosowanych w długotrwałej chemioterapii.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego i Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej i Towarzystwa Chirurgów Polskich. Doświadczenie zawodowe zdobywał w klinicznych oddziałach zabiegowych w Gdańsku, Warszawie i w dwóch niemieckich ośrodkach leczenia raka piersi. Poza kursami doskonalącymi w Szwajcarii, Francji i na Węgrzech, brał regularnie udział w warsztatach zawodowych dla chirurgów w Polsce.