Badania archeologiczne w Dworze Smolnym. Sa już pierwsze znaleziska

Archeolodzy rozpoczęli wykopaliska w październiku. Do tej pory natrafili m.in. na kilka monet datowanych na wiek XV-XIX, fragmenty ceramiki z okresu nowożytnego oraz destrukty i półwytwory beczek, w których przechowywano smołę lub dziegieć. Odnaleziono też obiekty będące swego rodzaju ciekawostką, jak choćby puginał nożowy (rodzaj prostego sztyletu używanego głównie przez niższe klasy społeczne - mieszczan i chłopów) czy sporych rozmiarów dłubane koryto. Część artefaktów z pewnością można powiązać z Dworem Smolnym, który istniał w tym miejscu od przełomu XV i XVI w. aż do połowy wieku XIX, kiedy to po zasypaniu fragmentu koryta Motławy i Kanału Smolnego teren wykorzystano pod budowę pierwszego gdańskiego dworca. Otwarto go uroczyście latem 1852 r.

- Dwór Smolny pełnił przez wieki funkcje magazynowe - mówi Krzysztof Kurzyk, archeolog z firmy Lux Arche. - Składowano tu produkty przemysłu leśnego, m.in. smołę i dziegieć, a więc surowce stanowiące ważny element gdańskiego handlu. Ze względu na groźbę pożaru magazyny ulokowano z dala od zwartej miejskiej zabudowy.

To zresztą przez wzgląd na doświadczenia związane z wcześniejszymi pożarami zadecydowano o budowie Dworu Smolnego w tym miejscu. Wcześniej znajdował się on w północnej części Wyspy Spichrzów, lecz spłonął w 1494 r.; podobny los spotkał Dwór Popielny, gdzie składowano m.in. potaż oraz słynny wajdaż gdański, będące również jednym z ważniejszych gdańskich towarów eksportowych, które wykorzystywano m.in. przy produkcji szkła, mydła oraz bieleniu i farbowaniu tkanin.

Dla podniesienia bezpieczeństwa obszar Dworu Smolnego oddzielono od reszty Wyspy Spichrzów przekopem wodnym, tzw. Kanałem Smolnym, łączącym stare i nowe koryto Motławy, tak więc znalazł się on na małej wysepce połączonej mostem z ciągiem ul. Chmielnej.

Więcej na ten temat czytaj w najnowszym, papierowym wydaniu "Dziennika Bałtyckiego" (16.11.2015 r.)